സൈപ്രസ് മരമല്ല, മരത്തിന്റെ ശോകമാണ്‌,
അതിനു നിഴലുമില്ല, മരത്തിന്റെ നിഴലാണതെന്നതിനാൽ
(ബസ്സം ഹജ്ജാബ്)
ഒരു മീനാരം പോലെ സൈപ്രസ് വീണു,
ഉടഞ്ഞ സ്വന്തം നിഴലിനു മേൽ പാതയിലതു കിടന്നു,
എന്നുമെന്ന പോലെ ഇരുണ്ടും പച്ചയായും.
ആർക്കും മുറിപ്പെട്ടില്ല.
ചില്ലകൾക്കു മേൽ കൂടി വാഹനങ്ങൾ ഇരച്ചുപാഞ്ഞു.
വിൻഡ്ഷീൽഡുകളിൽ പൊടി പാറി...
സൈപ്രസ് വീണു, പക്ഷേ
അടുത്ത വീട്ടിലെ പ്രാവ് അതിന്റെ കൂടു മാറ്റിക്കൂട്ടിയില്ല.
ആ ഇടത്തിന്റെ തുമ്പിനു മേൽ പാറിനിന്ന രണ്ടു ദേശാടനക്കിളികൾ
എന്തോ ചില പ്രതീകങ്ങൾ അന്യോന്യം കൈമാറി.
ഒരു സ്ത്രീ അയല്ക്കാരിയോടു ചോദിച്ചു:
വല്ല കൊടുങ്കാറ്റും വീശിയോ?
അവർ പറഞ്ഞു: ഇല്ല, ബുൾഡോസറും കണ്ടില്ല...
സൈപ്രസ് വീണു.
അവശിഷ്ടങ്ങൾക്കരികിലൂടെ കടന്നുപോയവർ പറഞ്ഞു:
ആരും തിരിഞ്ഞുനോക്കാനില്ലെന്നായപ്പോൾ
അതിനു മടുപ്പു തോന്നിയിരിക്കണം,
നാളുകൾ കടന്നുപോകെ അതിനു വാർദ്ധക്യമെത്തിയതാവണം,
ജിറാഫിനെപ്പോലെ ആകെ നീണ്ടിട്ടല്ലേ അത്,
ഒരു തുടപ്പ പോലെ കഴിയുന്നതതിനു നിരർത്ഥകമായി തോന്നിയിരിക്കണം,
രണ്ടു പ്രണയികൾക്കു തണലു കൊടുക്കാനതിനു കഴിഞ്ഞില്ലായിരിക്കാം.
ഒരാൺകുട്ടി പറഞ്ഞു: ഞാനതിനെ നന്നായി വരച്ചിരുന്നു,
അതിന്റെ രൂപം വരയ്ക്കാൻ വളരെ എളുപ്പമായിരുന്നു.
ഒരു പെൺകുട്ടി പിന്നെ പറഞ്ഞു:
സൈപ്രസ് വീണതിനാൽ ആകാശമപൂർണ്ണമായ പോലെ.
ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ പറഞ്ഞു:
സൈപ്രസ് വീണതിനാൽ ആകാശത്തിനിന്നു പൂർണ്ണത.
ഞാൻ എന്നോടു തന്നെ പറഞ്ഞു:
നിഗൂഢതയുമില്ല, വ്യക്തതയുമില്ല,
സൈപ്രസ് വീണു,
അതിൽ അത്രയ്ക്കേയുള്ളു:
സൈപ്രസ് വീണു.
No comments:
Post a Comment