കരയാതെ കുഞ്ഞേ,
തേങ്ങിത്തേങ്ങി നിന്റെ അമ്മ
ഇപ്പോഴൊന്നു കണ്ണടച്ചതേയുള്ളു.
കരയാതെ കുഞ്ഞേ,
നിന്റെ അച്ഛനു ദുഃഖഭാരമിറക്കിവയ്ക്കാൻ
ഇപ്പോഴേ സമയം കിട്ടിയുള്ളു.
കരയാതെ കുഞ്ഞേ,
ഏതോ സ്വപ്നശലഭത്തിന്റെ പിന്നാലെ
നിന്റെ ഏട്ടൻ ഒരന്യനാട്ടിലേക്കു പോയിരിക്കുന്നു.
കല്യാണപ്പല്ലക്കിലേറി നിന്റെ ചേച്ചിയും
മറ്റൊരു നാട്ടിലേക്കു പോയി.
കരയാതെ കുഞ്ഞേ,
നിന്റെ മുറ്റത്തവർ
സൂര്യനെ കുളിപ്പിച്ചു കിടത്തിയിരിക്കുന്നു;
ചന്ദ്രനെ അവർ കുഴി വെട്ടി മൂടിയിരിക്കുന്നു.
കരയാതെ കുഞ്ഞേ,
നീ കരഞ്ഞാൽ
നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഏട്ടനും ചേച്ചിയും
സൂര്യനും ചന്ദ്രനും കരയും,
അതു കണ്ടു നീ പിന്നെയും കരയും.
നീ ചിരിച്ചാൽ
ഒരു വേള, ഒരുനാൾ
മറ്റൊരു വേഷത്തിൽ അവർ മടങ്ങിവന്നുവെന്നു വരാം,
നിന്റെയൊപ്പം കളിക്കാൻ കൂടിയെന്നു വരാം.
(ബയ്റൂത്ത് 1980)
No comments:
Post a Comment