നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്താലിരുലോകവും നഷ്ടമായവൻ,
ഒരാളതാ പോകുന്നു, ഒരു യാതനാരാത്രിക്കു ശേഷം.
നിർജ്ജനമാണു മധുശാല, ചഷകങ്ങൾ നിരുന്മേഷവും:
നീ പോയതില്പിന്നെ വസന്തവുമെനിക്കു പുറം തിരിഞ്ഞു.
പാപം രുചിക്കാനെനിക്കു കിട്ടിയതു നാലേനാലു നാളുകൾ:
കരുണാമയനായ ദൈവമെനിക്കു നല്കിയതിത്രമാത്രം.
നിന്നെയോർക്കുന്നതിൽ നിന്നു ലോകമെന്നെത്തടഞ്ഞു:
നിന്റെ പ്രണയത്തെക്കാളെനിക്കു പ്രലോഭനീയമായിരുന്നു,
നിത്യജീവിതത്തിന്റെ വേവലാതികളും വ്യവഹാരങ്ങളും.
അറിയാതെയാകാം, ഇന്നവളെന്നെ നോക്കി മന്ദഹസിച്ചു, ഫൈസ്,
ഈ പരാജിതഹൃദയമെത്രമേലുത്തേജിതമെന്നോടു ചോദിക്കരുതേ.
No comments:
Post a Comment