പുലർച്ചെ അഞ്ചു മണിയ്ക്ക്
ഞാൻ അയാളുടെ വാതിലിൽ ചെന്നു മുട്ടി.
വാതില് വഴി ഞാൻ പറയുന്നു:
സ്ലിസ്ക്കാ തെരുവിലെ ആശുപത്രിയിൽ
നിങ്ങളുടെ മകൻ, പട്ടാളക്കാരൻ, മരിക്കാൻ കിടക്കുകയാണ്.
അയാൾ വാതിൽ പാതി തുറക്കുന്നു,
കൊളുത്തയാൾ എടുക്കുന്നുമില്ല.
പിന്നിൽ അയാളുടെ ഭാര്യ
നിന്നുവിറയ്ക്കുന്നു.
ഞാൻ പറയുന്നു:
നിങ്ങളുടെ മകന് അമ്മയെ ഒന്നു കാണണം.
അയാൾ പറയുന്നു: അമ്മ വരില്ല.
പിന്നിൽ അയാളുടെ ഭാര്യ
നിന്നുവിറയ്ക്കുന്നു.
ഞാൻ പറയുന്നു:
അയാൾക്കു വീഞ്ഞു കൊടുക്കാൻ
ഡോക്ടർ അനുവാദം തന്നിട്ടുണ്ട്.
അയാൾ പറയുന്നു: ഒന്നു നില്ക്കണേ.
വാതിലിനുള്ളിലൂടെ
അയാൾ ഒരു കുപ്പിയെടുത്തു നീട്ടുന്നു,
വാതിൽ അടച്ചു കുറ്റിയിടുന്നു,
താഴിട്ടു പൂട്ടുന്നു.
വാതിലിനു പിന്നിൽ
അയാളുടെ ഭാര്യ അലറിക്കരയാൻ തുടങ്ങുന്നു
പേറ്റുനോവെടുക്കുമ്പോലെ.
A CONVERSATION THROUGH THE DOOR
At five in the morning
I knock on his door.
I say through the door:
In the hospital at Sliska Street
your son, a soldier, is dying.
He half-opens the door,
does not remove the chain.
Behind him his wife
shakes.
I say: your son asks his mother
to come.
He says: the mother won't come.
Behind him the wife
shakes.
I say: the doctor allowed us
to give him wine.
He says: please wait.
He hands me a bottle through the door,
locks the door,
locks the door with a second key.
Behind the door his wife
begins to scream as if she were in labor.
(Translated by Czeslaw Milosz and Leonard Nathan)
No comments:
Post a Comment