അറ്റില യോസെഫ് - ഏഴാമൻ

---

ഈ ലോകത്തേക്കു വരണമെന്നാണു നിനക്കെങ്കിൽ
നിനക്കേഴു ജന്മങ്ങളെടുക്കേണ്ടി വരും:
തീ പിടിച്ചൊരു പുരയിൽ, ഒരിക്കൽ,
മഞ്ഞുകാറ്റൂതുന്ന പ്രളയത്തിൽ, ഒരിക്കൽ,
പിച്ചും പേയുമുയരുന്ന ഭ്രാന്താലയത്തിൽ, ഒരിക്കൽ,
കതിരുകളുലയുന്ന ഗോതമ്പുവയലിൽ, ഒരിക്കൽ,
മണിയടിക്കുന്ന ദേവാലയത്തിനുള്ളിൽ, ഒരിക്കൽ;
പിന്നെയൊരിക്കൽ, ഒരു പന്നിക്കൂടിനുള്ളിലും.
കരഞ്ഞും കൊണ്ടു കിടക്കുന്ന ആറു കുഞ്ഞുങ്ങൾ, അതു പോര, മകനേ:
ഏഴാമൻ നീ തന്നെയാവട്ടെ!

ശത്രുക്കൾ നിന്നെ വന്നു നേർക്കുമ്പോൾ
അവർക്കെതിരു നില്ക്കുന്നതേഴു പേരാവട്ടെ:
ആഴ്ചയൊടുവിൽ വിശ്രമമെടുക്കുന്ന ഒരാൾ,
തിങ്കളാഴ്ച ജോലി തുടങ്ങുന്ന ഒരാൾ,
ശമ്പളം വേണ്ടെന്നു വച്ചു പഠിപ്പിക്കുന്ന ഒരാൾ,
മുങ്ങിത്താണുകൊണ്ടു നീന്താൻ പഠിച്ച ഒരാൾ,
ഒരു കാടിനു വിത്തെറിഞ്ഞ ഒരാൾ,
കാടിന്റെ പിതൃക്കൾ കാക്കുന്ന ഒരാളും.
ഈ ഉപായങ്ങൾ മാത്രം പോര, മകനേ:
ഏഴാമൻ നീ തന്നെയാവട്ടെ!

നിനക്കൊരു പെണ്ണിനെ വേണ്ടിവരികയാണെങ്കിൽ
ഏഴു പേർ അവളുടെ പിന്നാലെ പോകട്ടെ:
വാക്കുകളിൽ സ്വന്തം ഹൃദയം നിറയ്ക്കുന്ന ഒരാൾ,
തന്റെ ഭാഗം നന്നായി അഭിനയിക്കുന്ന ഒരാൾ,
സ്വപ്നദർശിയാണു താനെന്നു നടിക്കുന്ന ഒരാൾ,
പുടവയ്ക്കുള്ളിൽ അവളെ തേടുന്ന ഒരാൾ,
കുടുക്കുകൾ എവിടെയെന്നറിയുന്ന ഒരാൾ,
അവളെ നിലയ്ക്കു നിർത്താൻ അറിയുന്ന ഒരാളും.
ഇറച്ചിക്കു ചുറ്റും ഈച്ചകളെപ്പോലവർ അവളെച്ചുറ്റിപ്പറക്കട്ടെ:
ഏഴാമൻ നീ തന്നെയുമാവട്ടെ!

നിന്നെക്കൊണ്ടു താങ്ങാവുന്നതാണു കവിയാവുക എങ്കിൽ,
നിന്റെ കവിതയെഴുന്നതേഴു പേരാകട്ടെ:
മാർബിൾ കൊണ്ടൊരു ഗ്രാമം പടുക്കുന്ന ഒരാൾ,
ജനിക്കുമ്പോഴേ ഉറക്കമായിരുന്ന ഒരാൾ,
ആകാശത്തിന്റെ ഭൂപടം വായിക്കാനറിയുന്ന ഒരാൾ,
വാക്കുകൾ പേരെടുത്തു വിളിക്കുന്ന ഒരാൾ,
തനിക്കു ചേർന്ന മട്ടിൽ സ്വന്തമാത്മാവിനെ പണിതെടുക്കുന്ന ഒരാൾ,
ജീവനുള്ള എലികളെ കീറിമുറിക്കുന്ന ഒരാളും.
രണ്ടു പേർ ധീരർ, നാലു പേർ ജ്ഞാനികൾ, മകനേ:
ഏഴാമൻ നീ തന്നെയാവട്ടെ!

എഴുതപ്പെട്ട പോലെയാണു കാര്യങ്ങൾ നടക്കുന്നതെങ്കിൽ,
ഏഴു പേരുടെ മരണം നീ മരിക്കട്ടെ:
പതുപതുത്ത മാറത്തു മുല കുടിച്ചു കിടന്ന ഒരാൾ,
ഉറച്ച മുലകളിൽ കടന്നുപിടിച്ച ഒരാൾ,
ഒഴിഞ്ഞ പിഞ്ഞാണങ്ങൾ കഴുകാൻ കൂട്ടിവച്ച ഒരാൾ,
പാവങ്ങളെ ജയിക്കാൻ തുണച്ച ഒരാൾ,
സ്വയമഴിഞ്ഞുതീരും വരെ പണിയെടുത്ത ഒരാൾ,
ചന്ദ്രനെ നോക്കിയിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്ത ഒരാൾ.
ലോകം നിനക്കു കുഴിമാടമാകും,  മകനേ,
ഏഴാമൻ നീ തന്നെയാണെങ്കിൽ!
(1932)

---

The Seventh (A hetedik)

 If you set out in this world,
 better be born seven times.
 Once, in a house on fire,
 once, in a freezing flood,
 once, in a wild madhouse,
 once, in a field of ripe wheat,
 once, in an empty cloister,
 and once among pigs in sty.
 Six babes crying, not enough:
 you yourself must be the seventh.



 When you must fight to survive,
 let your enemy see seven.
 One, away from work on Sunday,
 one, starting his work on Monday,
 one, who teaches without payment,
 one, who learned to swim by drowning,
 one, who is the seed of a forest,
 and one, whom wild forefathers protect,
 but all their tricks are not enough:
 you yourself must be the seventh.



 If you want to find a woman,
 let seven men go for her.
 One, who gives heart for words,
 one, who takes care of himself,
 one, who claims to be a dreamer,
 one, who through her skirt can feel her,
 one, who knows the hooks and snaps,
 one, who steps upon her scarf:
 let them buzz like flies around her.
 You yourself must be the seventh.



 If you write and can afford it,
 let seven men write your poem.
 One, who builds a marble village,
 one, who was born in his sleep,
 one, who charts the sky and knows it,
 one, whom words call by his name,
 one, who perfected his soul,
 one, who dissects living rats.
 Two are brave and four are wise;
 You yourself must be the seventh.



 And if all went as was written,
 you will die for seven men.
 One, who is rocked and suckled,
 one, who grabs a hard young breast,
 one, who throws down empty dishes,
 one, who helps the poor win;
 one, who worked till he goes to pieces,
 one, who just stares at the moon.
 The world will be your tombstone:
 you yourself must be the seventh.

 
  József Attila: A hetedik
  ------------------------

  E világon ha ütsz tanyát,
  hétszer szûljön meg az anyád!
  Egyszer szûljön égõ házban,
  egyszer jeges áradásban,
  egyszer bolondok házában,
  egyszer hajló, szép búzában,
  egyszer kongó kolostorban,
  egyszer disznók közt az ólban.
  Fölsír a hat, de mire mégy?
  A hetedik te magad légy!

  Ellenség ha elõdbe áll,
  hét legyen, kit elõtalál.
  Egy, ki kezdi szabad napját,
  egy ki végzi szolgálatját,
  egy, ki népet ingyen oktat,
  egy, kit úszni vízbe dobtak,
  egy, ki magva erdõségnek,
  egy, kit õse bõgve védett,
  csellel, gánccsal mind nem elég, --
  a hetedik te magad légy!

  Szeretõ után ha járnál,
  hét legyen, ki lány után jár.
  Egy, ki szivet ad szaváért,
  egy, ki megfizet magáért,
  egy, ki a merengõt adja,
  egy, ki a szoknyát kutatja,
  egy, ki tudja, hol a kapocs,
  egy, ki kendõcskére tapos, --
  dongják körül, mint húst a légy!
  A hetedik te magad légy.

  Ha költenél s van rá költség,
  azt a verset heten költsék.
  Egy, ki márványból rak falut,
  egy, ki mikor szûlték, aludt,
  egy, ki eget mér és bólint,
  egy, kit a szó nevén szólít,
  egy, ki lelkét üti nyélbe,
  egy, ki patkányt boncol élve.
  Kettõ vitéz és tudós négy, --
  a hetedik te magad légy.

  S ha mindez volt, ahogy írva,
  hét emberként szállj a sírba.
  Egy, kit tejes kebel ringat,
  egy, ki kemény mell után kap,
  egy, ki elvet üres edényt,
  egy, ki gyõzni segít szegényt,
  egy, ki dolgozik bomolva,
  egy, aki csak néz a Holdra:
  Világ sírköve alatt mégy!
  A hetedik te magad légy.