അന്ന അഹ്‌മാത്തോവ - എന്റേതല്ലാത്ത ദേശം

---

എന്റേതല്ല ഈ ദേശമെങ്കിലും
എന്നുമെന്നും ഞാനതിനെയോർക്കും.
എന്നുമെനിക്കോർമ്മയുണ്ടാവും,
ഉപ്പു ചുവയ്ക്കാത്ത, കുളിരുന്ന കടൽവെള്ളവും.

അടിമണലിനു ചോക്കിലും വെളുത്ത നിറം,
വീഞ്ഞു പോലെ മദിപ്പിക്കുന്ന വായു,
അന്തിവെയിലിൽ നഗ്നമാകുന്ന
പൈന്മരങ്ങളുടെ ഉടലുകൾ.

ലോലലോലമായ തിരകൾക്കു മേലസ്തമയം:
എനിക്കിതു പിടികിട്ടുന്നില്ല,
അവസാനിക്കുന്നതു പകലോ, ലോകമോയെന്ന്,
അതിനിഗൂഢതയൊന്നെന്റെയുള്ളിലുദിക്കുകയോയെന്ന്.

---

 

“This land, although not my native land,
Will be remembered forever.
And the sea's lightly iced,
Unsalty water.
The sand on the bottom is whiter than chalk,
The air is heady, like wine,
And the rosy body of the pines
Is naked in the sunset hour.
And the sunset itself on such waves of ether
That I just can't comprehend
Whether it is the end of the day, the end of the world,
Or the mystery of mysteries in me again.”

---