എനിക്കറിയണം: ഞാനായിരുന്ന പലരിൽ
എന്റെ ഭൂതകാലമാരുടേതായിരുന്നു?
ആഹ്ളാദത്തോടെ ചില ലാറ്റിൻ ഷഡ്പദികൾ
-വർഷങ്ങളും ദശകങ്ങളും തുടച്ചുമാറ്റിയ വരികൾ-
ഉരുവിട്ടു പഠിച്ച ജനീവയിലെ ബാലന്റെ?
പുലികളുടെയും കടുവകളുടെയും വന്യരൂപങ്ങളറിയാൻ,
കവിളൂതിവീർപ്പിച്ച മാലാഖക്കുഞ്ഞുങ്ങളെപ്പോലെ
കൊടുങ്കാറ്റുകളെ വരച്ചിട്ട പ്രാചീനഭൂപടങ്ങൾ കാണാൻ
അച്ഛന്റെ ഗ്രന്ഥശാലയരിച്ചുപെറുക്കിയ കുട്ടിയുടെ?
അന്ത്യശ്വാസം വലിച്ചുകൊണ്ടു കിടക്കുന്നൊരാളെ
കതകു തുറന്നു നോക്കിനിന്നവൻ, അതെ,
മരവിക്കുന്ന മുഖത്തെ, മരിക്കുന്ന മുഖത്തെ,
എന്നെന്നേക്കുമായി വിട്ടുപോകുന്ന മുഖത്തെ
പുലരിയുടെ വെണ്മയിൽ ചുംബിച്ച കുട്ടിയുടെ?
ഇന്നില്ലാത്തവർ, അവരെല്ലാമാണു ഞാൻ.
ഈ അന്തിവെയിലിൽ, എന്തിനെന്നില്ലാതെ,
ആ മറഞ്ഞുപോയവരെല്ലാമാണു ഞാൻ.
(1974)
No comments:
Post a Comment