ഊരിയെറിഞ്ഞ നിശാവസ്ത്രത്തിന്റെ ഊഷ്മളത മാറാതെ
കണ്ണുകൾ പൂട്ടി നീയൊഴുകുന്നു
ഒരു ഗാനത്തിനു ജീവൻ വയ്ക്കുന്നപോലെ നീയൊഴുകുന്നു
അസ്പഷ്ടമായി, എന്നാലെങ്ങുനിന്നുമായി
സുഗന്ധിയായി ആസ്വാദ്യയായി
നിന്റെയുടലിന്റെ അതിരുകൾ കടന്നു നീയൊഴുകുന്നു
നിനക്കെന്നാൽ വഴി പിശകുന്നുമില്ല
കാലത്തെ കവച്ചുവച്ചു നീയെത്തുന്നു
നവജാതയായ സ്ത്രീയേ നീ വരുന്നു
അനന്തതയ്ക്കു നിന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്താന്
No comments:
Post a Comment