Tuesday, April 14, 2009

പഴയൊരു കൊറിയന്‍ കവിത

നിലാക്കോള്‌

ഒരുപോളക്കണ്ണടച്ചില്ല ഞാനിന്നലെ
-രാവിൽ നിലാവിന്റെ വേലിയേറ്റം;
ആരോ വിളിക്കുന്നു,
ആരോ വിളികേൾക്കുന്നു-
കേട്ടുകിടന്നു ഞാൻ പുലരുവോളം.
*

3 comments:

രാകേഷ്‌ said...

മനോഹരം...

നരിക്കുന്നൻ said...

അതിമനോഹരം!

ദീപു said...

...കൊറിയൻ കവിത??....