എന്റെ ഹൃദയത്തിലേക്കൊരു ദേവനെപ്പോലെ
നിന്നെയെതിരേല്ക്കാൻ ഞാൻ മോഹിച്ചു,
വഴി തുലഞ്ഞും ക്ളേശിച്ചും നീയലയുമ്പോൾ
വീടെത്തിയെന്നു നീ പറഞ്ഞുകേൾക്കാൻ.
ഒരേയൊരുദ്യാനത്തിൽ വേണം
വാനമ്പാടി പാടാനെന്നു ഞാൻ മോഹിച്ചു.
എനിക്കായി മാത്രം വേണം
അവൻ തന്റെ ഗാനങ്ങൾ പാടാനെന്നും.
എന്റെ നെഞ്ചിലെ തടവറയിൽ
നിന്നെപ്പൂട്ടിയിടാൻ ഞാൻ മോഹിച്ചു,
എന്റെ സിരകളിൽ നീയുമൊരൊഴുക്കാവാൻ,
എല്ലുകളിൽ നീയുമൊരു ചലനമാവാൻ.
മരിക്കുമ്പോൾ കൊത്തിവയ്ക്കണം
എന്റെ പേരെന്നു ഞാൻ മോഹിച്ചു,
സ്മാരകങ്ങളിൽ വച്ചേറ്റവും കട്ടിയുള്ളതിൽ,
നിന്റെ ഹൃദയമെന്ന കഠിനശിലയിൽ.
(ഷുഷാനിഗ് ഗൌർഗേനിയൻ - ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു അർമ്മേനിയൻ കവയിത്രി)
No comments:
Post a Comment