ഉള്ളി- അതു വക വേറെയാണ്‌,
ഉള്ളിലൊന്നുമില്ലാത്തതാണ്‌.
അതാകെ അതു തന്നെയാണ്‌,
വെറും ഉള്ളിത്തം മാത്രമാണ്‌.
ഉള്ളോളം ഉള്ളിമയം,
പുറമേയുമതുള്ളി തന്നെ.
നമ്മെപ്പോലെ കണ്ണീരു വരാതെ
ഉള്ളിലേക്കു നോക്കാനുമതിനാവും.
നമ്മുടെ ചർമ്മം മൂടിവയ്ക്കുന്നു,
നാം കടന്നുചെല്ലാൻ പേടിക്കുന്നൊരു നാടിനെ,
ഒരാന്തരനരകത്തെ,
അറയ്ക്കുന്നൊരു ശരീരശാസ്ത്രത്തെ.
ഉള്ളിയ്ക്കുള്ളിൽ ഉള്ളി മാത്രമേയുള്ളു,
അതിലില്ല, ജടിലമായ കുടലുകൾ.
എത്രയെത്ര അടർത്തിയാലും
ഉള്ളോളമതാവർത്തിക്കുന്നു.
തന്നിലൊതുങ്ങിയത്,
ഒന്നുതന്നെയായത്,
അനുയുക്തമായ സൃഷ്ടി- അതാണുള്ളി.
അതിനുള്ളിൽ അതിലും ചെറുതൊന്ന്,
അതിലും മൂല്യം കുറയാത്തത്.
അടുത്തതിൽ ഇനിയുമൊന്ന്,
മൂന്നാമതിൽ നാലാമതൊന്ന്.
വിടർന്നു വിടർന്നുപോകുന്ന സംഗീതം,
അടരടരായ അനുരണനം.
ഇത്രയുരുണ്ടൊരുദരം വേറെയില്ല,
പ്രകൃതിയുടെ വിജയഗാഥയാണത്.
സ്വന്തം മഹിമയുടെ പ്രഭാവലയങ്ങളാൽ
അതു സ്വയമാവരണം ചെയ്യുന്നു.
നമുക്കുള്ളിലുള്ളതു പക്ഷേ,
സിരകൾ, ഞരമ്പുകൾ, വാൽവുകൾ,
സ്രവങ്ങളുടെ രഹസ്യഗ്രന്ഥികൾ.
നമുക്കപ്രാപ്യമാണത്,
ഉള്ളിയുടെ മൂഢപൂർണ്ണത.
No comments:
Post a Comment