മനുഷ്യന്റെ പാപങ്ങൾ മുഖ്യമായും രണ്ടാണ്: അക്ഷമയും അലസതയും; മറ്റു പാപങ്ങൾ ജന്മമെടുക്കുന്നതും ഇവയിൽ നിന്നുതന്നെ. അക്ഷമ കാരണമാണ് അവർ പറുദീസയിൽ നിന്നു ഭ്രഷ്ടരായത്; അലസതകാരണമാണ് അവർ അവിടെയ്ക്കു മടങ്ങാത്തതും. ഇനിയഥവാ കൊടുംപാപം ഒന്നേയുള്ളുവെന്നും പറയാം: അക്ഷമ. അക്ഷമ കാരണം അവർ ഭ്രഷ്ടരായി, അക്ഷമ കാരണമായിത്തന്നെ അവർ മടങ്ങുന്നതുമില്ല.
*
ലൗകികത മങ്ങിച്ച കണ്ണു വച്ചു നോക്കുമ്പോൾ തുരങ്കത്തിനുള്ളിൽ വച്ച് അപകടം പിണഞ്ഞ തീവണ്ടിയാത്രക്കാരുടെ അവസ്ഥയാണു നമുക്ക്; അതും എങ്ങനെയുള്ള ഇടമെന്നാൽ, ആരംഭത്തിലെ വെളിച്ചം കണ്ണിൽ നിന്നേ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; അവസാനിക്കുന്നിടത്തെ വെളിച്ചമാകട്ടെ, നിരന്തരം കണ്ടെടുക്കേണ്ടതും കണ്ട പിൻപു മറഞ്ഞുപോകുന്നതുമായ നേർത്തൊരു തിളക്കവും; തുടക്കവും ഒടുക്കവും തീർച്ചകൾ പോലുമല്ല. നമുക്കു ചുറ്റിനും പക്ഷേ, അതിനി നമ്മുടെ കണ്ണും ചെവിയും കലങ്ങിപ്പോയതു കൊണ്ടാവാം, ഇനിയഥവാ അത്രയ്ക്കവ തുറന്നുപോയതുകൊണ്ടുമാവാം, വിലക്ഷണതകൾ മാത്രമേയുള്ളു, ഒരു കാലിഡോസ്കോപ്പിനുള്ളിലെന്നപോലെ രൂപങ്ങളുടെ മായക്കളി. ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും മാനസികാവസ്ഥയും പരിക്കും അനുസരിച്ച് ആഹ്ളാദകരമാണത്, തളർത്തുന്നതുമാണത്. ഇങ്ങനെയുള്ള ഇടങ്ങളിൽ വച്ചു ചോദിക്കേണ്ട ചോദ്യങ്ങളല്ല, ഞാനെന്തു ചെയ്യണം? ഞാനതെന്തിനു ചെയ്യണം? എന്നിവ.
*
ഒരു ഘട്ടമെത്തിയാൽ തിരിച്ചുവരവെന്നതില്ല, ആ ഘട്ടമെത്തേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
*
നിരന്തരമാവർത്തിക്കുന്നതാണ് മനുഷ്യപരിണാമത്തിലെ നിർണ്ണായകമുഹൂർത്തം.അതിനാലാണ്, തങ്ങൾക്കു മുമ്പുണ്ടായതൊക്കെ വിലകെട്ടതെന്നു പ്രഖ്യാപിക്കുന്ന ആശയവിപ്ളവങ്ങളുടെ നിലപാടു ശരിയാവുന്നതും: എന്തെന്നാൽ ഇനിയും യാതൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ.
*
മനുഷ്യരാശിയുടെ ചരിത്രമെന്നാൽ ഒരു യാത്രക്കാരൻ രണ്ടു ചുവടുകൾ വയ്ക്കുന്നതിനിടയിലെ ഒരു നിമിഷമാണത്.
*
പുറമേ നിന്നുകൊണ്ട് നിങ്ങൾ വലിയ ആളായിച്ചമഞ്ഞ് ലോകത്തിനു മേൽ സിദ്ധാന്തങ്ങൾ വലിച്ചെറിയും, പിന്നെ താൻ തന്നെ കുഴിച്ച കുഴിയിൽ ചെന്നു ചാടുകയും ചെയ്യും; ഉള്ളിലാണെങ്കിൽപ്പക്ഷേ, നിങ്ങൾ അതിരു വിടുന്നില്ല, ലോകം ശാന്തവും സത്യവുമാണ്.
*
തിന്മയുടെ ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായ വശീകരണതന്ത്രങ്ങളിലൊന്നാണ് നമുക്കൊന്നു ബലം പരീക്ഷിക്കാം എന്നു നിങ്ങളോടുള്ള വെല്ലുവിളി. സ്ത്രീകളോടുള്ള ബലപരീക്ഷ പോലെയാണത്, കിടക്കയിലാണതിന്റെ അവസാനം.
*
(from the blue octavo notebooks by kafka)
No comments:
Post a Comment