ഹെർമ്മൻ ഹെസ്സെ - മരണങ്ങളെല്ലാം

 

മരണമായ മരണമെല്ലാം ഞാൻ മരിച്ചുകഴിഞ്ഞു,
ഇനിയും മരിക്കാൻ മരണങ്ങളെനിക്കു ശേഷിക്കുന്നു:
മരത്തിൽ തടിയുടെ മരണം,
മലയിൽ കല്ലിന്റെ മരണം,
ചൊരിമണലിൽ മണ്ണിന്റെ മരണം,
വേനല്പുല്ലിന്റെ മർമ്മരത്തിനിടയിൽ ഇലയുടെ മരണം,
മനുഷ്യന്റെ രക്തസ്നാതമായ ദാരുണമരണവും.

ഇനിയുമനവധി ജന്മങ്ങൾ ഞാനെടുക്കും:
പൂവായി, പുല്ലായി, മരവും മീനുമായി,
കിളിയും പൂമ്പാറ്റയുമായി.
ജീവരൂപങ്ങളുടെ കോണിപ്പടിയിലൂടെ
തൃഷ്ണയെന്നെ വലിച്ചുകേറ്റും,
ദുഃഖങ്ങളിൽ ഒടുവിലത്തേതിൽ ഞാനെത്തും-
മനുഷ്യന്റെ ദുഃഖത്തിൽ.

കുലച്ചുനിന്നു വിറയ്ക്കുന്ന വില്ലേ!
(തൃഷ്ണയുടെ രുഷ്ടമായ മുഷ്ടി ശാസിക്കുമ്പോൾ
ജീവിതത്തിന്റെ ഇരുധ്രുവങ്ങൾ വളഞ്ഞടുക്കുന്നു!)
പിന്നെയും പിന്നെയും നീയെന്നെ വേട്ടയാടും,
മരണത്തിൽ നിന്നു ജീവിതത്തിലേക്കു
നീയെന്നെ ആട്ടിയോടിക്കും,
ജന്മങ്ങളുടെ ദാരുണമായ പാതയിലൂടെ,
ജന്മങ്ങളുടെ വിസ്മയം നിറഞ്ഞ പാതയിലൂടെ.