ഒരു ശവമാടത്തിന്റെ നിഴലുകൾക്കുള്ളിൽ
എത്രനാൾ നിന്നെ ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടു കിടന്നു:
നിന്റെ മരങ്ങൾ, നിന്റെ നീലാകാശം,
നിന്റെ പരിമളങ്ങൾ, നിന്റെ കിളിയൊച്ചകൾ.
ഇന്നിതാ, നീയെനിക്കു മുന്നിൽ പ്രത്യക്ഷയാകുന്നു,
സർവാലങ്കാരഭൂഷിതയായി,
വെളിച്ചത്തിലാകെക്കുളിച്ചവളായി,
ദിവ്യമായൊരത്ഭുതമായി!
നീയെന്നെ കണ്ടറിയുന്നു,
ഹൃദയാർദ്രയായെന്നെ ക്ഷണിക്കുന്നു.
നിന്റെ ധന്യസാന്നിദ്ധ്യത്തിൽ
എന്റെ കൈകാലുകൾ വിറകൊള്ളുന്നു.
No comments:
Post a Comment