കപിലർ - കള്ളക്കാമുകൻ

 

(നായിക തോഴിയോടു പറഞ്ഞത്)

കൈകളിൽ പൊൻവള തിളങ്ങുന്ന തോഴീ,
അന്നത്തെയാ വികൃതിപ്പയ്യനെ നിനക്കോർമ്മയില്ലേ?-
നമ്മുടെ മണൽവീടുകൾ തട്ടിനിരത്തിയവൻ,
നമ്മുടെ മുടിയിൽ നിന്നു പൂക്കൾ കവർന്നോടിയവൻ,
നമ്മുടെ നൂല്പന്തുകൾ തട്ടിപ്പറിച്ചവൻ?
അന്നൊരിക്കൽ അമ്മയും ഞാനും കൂടിയിരിക്കുമ്പോൾ
ഇവിടാരുമില്ലേ, ദാഹിച്ചിട്ടു വയ്യെന്നും പറഞ്ഞു
വീട്ടുപടിക്കലവൻ വന്നുവെന്നേ;
‘പൊൻകിണ്ടിയിൽ അവനു വെള്ളം കൊടുക്കു, മോളേ’
എന്നമ്മ പറഞ്ഞപ്പോൾ അതുമായി ഞാൻ ചെന്നു.
പിന്നെയാ പോക്കിരി എന്തു ചെയ്തുവെന്നോ?
അവനെന്റെ വളയിട്ട കൈയിൽ കടന്നുപിടിച്ചു!
‘അമ്മേ,യിവൻ!’ എന്നു ഞാൻ വിളിച്ചുകൂവിയപ്പോൾ
വിരണ്ടും കൊണ്ടമ്മയോടിവന്നു.
അവൻ നിന്നു പരുങ്ങുന്നതു കണ്ടപ്പോൾ
അമ്മയോടു ഞാനൊരു നുണ പറഞ്ഞു, തോഴീ.
‘ഒന്നുമില്ലമ്മേ, വെള്ളം കുടിക്കുമ്പോൾ വിക്കിയതാണ്‌!’
പാവമമ്മ, അടുത്തിരുന്നവന്റെ പുറം തടവുമ്പോൾ
കടക്കണ്ണിലുടവനെന്നെ രൂക്ഷമായൊന്നു നോക്കി,
കള്ളച്ചിരിയോടെന്നെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി,
അവൻ, ആ കള്ളൻ, എന്റെ കാമുകൻ.

-കുറിഞ്ചിത്തിണ
കലിത്തൊകൈ 51

 

51
தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
சுடர் தொடீஇ கேளாய் தெருவில் நாம் ஆடும்
மணல் சிற்றில் காலின் சிதையா அடைச்சிய
கோதை பரிந்து வரிப் பந்து கொண்டு ஓடி
நோதக்க செய்யும் சிறு பட்டி மேல் ஓர் நாள்
அன்னையும் யானும் இருந்தேமா இல்லிரே
உண்ணு நீர் வேட்டேன் என வந்தாற்கு அன்னை
அடர் பொன் சிரகத்தால் வாக்கிச் சுடர் இழாய்
உண்ணு நீர் ஊட்டி வா என்றாள் என யானும்
தன்னை அறியாது சென்றேன் மற்று என்னை
வளை முன்கை பற்றி நலியத் தெருமந்திட்டு
அன்னாய் இவன் ஒருவன் செய்தது காண் என்றேனா
அன்னை அலறிப் படர்தர தன்னை யான்
உண்ணு நீர் விக்கினான் என்றேனா அன்னையும்
தன்னைப் புறம்பு அழித்து நீவ மற்று என்னைக்
கடைக் கண்ணால் கொல்வான் போல் நோக்கி நகை கூட்டம்
செய்தான் அக் கள்வன் மகன்
51
What the heroine said to her friend

Listen my friend donning bright bangles!
That wild brat who used to kick our little sand
houses on the street with his leg, pull flower
strands from our hair, and yank striped balls
from us causing agony, came one day when
mother and I were at home.

“O, people of this house!  Please give me some
water to drink,” he said.  Mother said to me,
“Pour water in the thick gold vessel, and give it
to him to drink, my daughter with bright jewels.”
And so I went unaware that it was him.

He seized my bangled wrist and squeezed it,
shocking me.  “Mother, see what he has done,”
I shouted.
My distressed mother came running with a shriek
and I said to her “He had hiccups drinking water.”
Mother stroked his back gently, and asked him to
drink slowly.

He looked at me through the corners of his eyes,
smiled greatly, and gave me killer looks, that thief!

link to the Tamil original

ഈ സംഘം കവിതയ്ക്കു നൃത്തരൂപം നല്കിയ അലർമേൽ വല്ലി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു:

"I remember, around 12 years ago, my mother rushing into my room, all excited about a translation of a poem from the Kalithogai (one of the Sangam anthologies) that she had just read. Interestingly, it was not one of Shri. A.K. Ramanujam's famous translations (which are responsible in no small measure in granting Sangam poetry international recognition), to which I was introduced only later. The poem was a revelation to me, though I had had a brief taste of Sangam poetry in School. The poem was about a moment of transition between childhood and adolescence in a young girl. The images virtually came leaping off the pages at me. It seemed to have been written expressly for dance! My fascination for these poems began that day and the enchantment has only grown stronger over the years.”