ബ്രഹ്ത് - പച്ച എന്ന മരത്തോട് പ്രഭാതത്തിൽ പറഞ്ഞത്

---

1
പച്ചേ, നിന്നോടു ഞാൻ ക്ഷമ ചോദിക്കട്ടെ.
കൊടുങ്കാറ്റിന്റെ ഒച്ചപ്പാടു കാരണം
ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ ഞാൻ ഉറങ്ങിയതേയില്ല.
പുറത്തേക്കെത്തിനോക്കുമ്പോൾ നീ നിന്നാടുന്നതു ഞാൻ കണ്ടു,
മത്തു പിടിച്ചൊരു കുരങ്ങനെപ്പോലെ.
ഞാനതിനെക്കുറിച്ചെന്തോ പറയുകയും ചെയ്തു.
2
ഇന്നിതാ, ഇല കൊഴിഞ്ഞ നിന്റെ കൊമ്പുകളിൽ
സൂര്യൻ തിളങ്ങുന്നു.
ബാക്കിയായ ചില കണ്ണീർത്തുള്ളികൾ
നീ കുടഞ്ഞുകളയുന്നുമുണ്ട് പച്ചേ.
ഇന്നു നിനക്കു പക്ഷേ നിന്റെ വിലയെന്തെന്നറിയാം.
കഴുകന്മാർ നിന്റെ മേൽ കണ്ണു വച്ചിരുന്നു.
ഇന്നിപ്പോഴെനിക്കു മനസ്സിലാവുന്നു:
ഈ പ്രഭാതത്തിൽ നീ നടു നീർത്തി നിൽക്കുന്നുവെങ്കിൽ
അതു നിന്റെ മെയ് വഴക്കം കൊണ്ടു തന്നെ.
3
നിന്റെ ഈ വിജയം കാരണം ഇന്നെന്റെ അഭിപ്രായം ഇങ്ങനെ:
കെട്ടിടങ്ങൾക്കിടയിൽ ഞെരുങ്ങിക്കൊണ്ടെങ്കിലും
ഈ വിധം വളർന്നുനിൽക്കാൻ കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ
അതൊരു ചെറിയ കാര്യമല്ലതന്നെ, പച്ചേ,
അതും ഇത്രയുമുയരത്തിൽ,
പോയ രാത്രിയിലെന്നപോലെ
കൊടുങ്കാറ്റു പിടിച്ചുലയ്ക്കുന്നത്ര ഉയരത്തിൽ.

---