നാരകങ്ങൾ പൂവിടുന്നൊരു നാടു നിനക്കറിയുമോ,
ഇരുൾപ്പച്ചയിലകൾക്കിടയിൽ പൊന്മധുരനാരങ്ങകൾ തിളങ്ങുന്നൊരിടം?
നീലാകാശത്തു നിന്നൊരിളംതെന്നൽ വീശുന്നൊരിടം?
കൊളുന്തുകളൊതുങ്ങിനില്ക്കുന്നൊരിടം,
വാകമരങ്ങൾ മാനം മുട്ടിനില്ക്കുന്നൊരിടം?
നിനക്കതറിയുമോ?
അവിടെ ഹാ, എന്റെ പ്രിയനേ,
നിന്നോടൊത്തു പോകാൻ ഞാൻ കൊതിക്കുമിടമവിടെ!
അവിടെയൊരു വീടു നിനക്കറിയുമോ?
തൂണുകൾ നിരയിട്ടു മേല്ക്കൂരയെ താങ്ങുമവിടെ,
ഇടനാഴിക്കിരുപുറവും മുറികൾ മിന്നുമവിടെ
വെണ്ണക്കൽപ്രതിമകളെന്നെയുറ്റുനോക്കിക്കൊണ്ടു ചോദിക്കും:
“എന്റെ കുഞ്ഞേ, നിന്നോടവരെന്തിനിതു ചെയ്തു?”
നിനക്കതറിയുമോ?
അവിടെ, ഹാ, എന്റെ രക്ഷകാ,
നിന്നോടൊത്തെനിക്കു പോകേണ്ടതവിടെ!
ആ മലനിരകൾ നിനക്കറിയുമോ,
ചുരമിറങ്ങിവരുന്ന മേഘങ്ങളും?
മഞ്ഞിറങ്ങിയ മലമ്പാതകളിൽ കുതിരകൾ കാലു പെറുക്കിവയ്ക്കുന്നതവിടെ,
പ്രാക്തനഗുഹകളിൽ വ്യാളികളടയിരിക്കുന്നതവിടെ,
കൂർത്ത പാറക്കെട്ടുകളെ ചോലകൾ മിനുസപ്പെടുത്തുന്നതവിടെ.
നിനക്കതറിയുമോ?
അവിടെയ്ക്കാണെന്റെ പിതാവേ,
എനിക്കും നിനക്കും പോകേണ്ടതും!
(1795-96ൽ ഇറങ്ങിയ “വിൽഹെം മെയ്സ്റ്റെറുടെ വിദ്യാഭ്യാസം” എന്ന നോവലിലെ നായികയായ മീനോണിന്റെ നാലു ഗാനങ്ങളിൽ ഒന്ന്)
No comments:
Post a Comment