ഹുവാൻ റമോൺ ജിമെനെഥ് - അന്തിമയാത്ര

 

---

…പിന്നെ ഞാൻ പോകും.
കിളികൾ അപ്പോഴും പാടുന്നുണ്ടാവും.
എന്റെ പൂന്തോട്ടം അപ്പോഴുമുണ്ടാവും,
അത്രമേൽ പച്ചയായ മരങ്ങളുമായി,
വെള്ളയടിച്ച കിണറുമായി.

ഓരോ സായാഹ്നത്തിലും
ആകാശം നീലവും പ്രസന്നവുമായിരിക്കും,
ഇന്നത്തെപ്പോലന്നും
പള്ളിമേടകളിൽ മണികൾ മുഴങ്ങുന്നുമുണ്ടാവും.

എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരും ഒരുനാൾ മരിക്കും,
ഓരോ കൊല്ലവും ഗ്രാമം പുതുമയോടിരിക്കും;
എനിക്കു സ്വന്തമായിരുന്ന പൂന്തോട്ടത്തിൽ
നഷ്ടബോധത്തോടെന്റെയാത്മാവലഞ്ഞുനടക്കും,
പൂത്ത മരങ്ങൾക്കടിയിൽ,
വെള്ള തേച്ച ചുമരുകൾക്കുള്ളിൽ...

ഞാൻ വിട്ടുപോകും, ഞാനൊറ്റയാവും,
വീടില്ലാതെ, ഒരു പച്ചമരമില്ലാതെ,
വെള്ളയടിച്ച കിണറില്ലാതെ,
നീലവും പ്രസന്നവുമായൊരാകാശമില്ലാതെ...
കിളികൾ അപ്പോഴും പാടുന്നുണ്ടാവും.

---

El Viaje Definitivo
by Juan Ramon Jimenez, published 1911

...Y yo me ire. Y se quedaran los pajaros cantando,
y se quedara mi huerto, con su verde arbol,
y con su pozo blanco.

Todas las tardes, el cielo sera azul y placido,
y tocaran, como esta tarde estan tocando
las campanas del campanario.

Se moriran aquellos que me amaron,
y el pueblo se hara nuevo cada año,
y en el rincon aquel de mi huerto florido y encalado,
mi espíritu errara nostaljico...

Y yo me ire, y estare solo, sin hogar,
sin arbol verde, sin pozo blanco,
sin cielo azul y placido...
y se quedaran los pajaros cantando.

---

The Definitive Journey
Translation by Lila Robertson, 2002

..and I will be gone. And the birds will still be singing,
and here will stay my field, with it’s tree so green
and it’s white well.

Every evening, the sky will blue and peaceful,
and the bells will play, like they play this evening,
together in the church tower.

Those, the ones who loved me, will die,
and the village will become new with each year,
and in that corner of my flowered and whitewashed field
my spirit will wander longingly...

And I will be gone, and I’ll be alone, with no home,
without any tree so green, without any a white well…
without a blue and peaceful sky…
And the birds will still be singing.