ബോദ്‌ലേർ - ഉടഞ്ഞ മണി

 

---

ദീർഘഹേമന്തരാത്രികളിൽ വിളറുന്ന കനലുകൾ നോക്കിയിരിക്കെ
മൂടൽമഞ്ഞിന്റെ പടുതയിലൂടരിച്ചെത്തുന്ന മണിയൊച്ചകളിൽ
പോയ കാലത്തിന്റെ വിദൂരസ്മൃതികൾ സാവധാനമുയരുമ്പോൾ
നൊമ്പരത്തോടെയെങ്കിലും, ഹൃദയം തുടിക്കുന്നതെത്ര മധുരമായി!

നിറഞ്ഞുതെളിഞ്ഞ തൊണ്ടയോടെ, തികഞ്ഞ ദാർഢ്യത്തോടെ,
കാലത്തിന്റെ തുരുമ്പു പിടിച്ചിട്ടും തളരാത്ത വിശ്വസ്തതയോടെ
വിശ്വാസികൾക്കു നേരം തെറ്റാതതാഹ്വാനമെത്തിക്കുന്നുവല്ലോ,
കാവൽ നിൽക്കുന്നൊരു സൈനികന്റെ ജാഗരൂകതയോടെ!

എന്നാൽ ഞാനോ; എന്റെയാത്മാവുടഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു;
ശൂന്യരാത്രിയെ ഒരു ഗാനം കൊണ്ടു നിറയ്ക്കാനതു നോക്കുമ്പോൾ
പതറുന്ന തൊണ്ടയിൽ നിന്നുതിരുന്നതൊരു ക്ഷീണരോദനമല്ലോ,

തളം കെട്ടിയ ചോരയ്ക്കരികിൽ, ശവങ്ങളുടെ കൂനയ്ക്കിടയിൽ,
ഇളകാനാവാതെ, ശ്വാസമെടുക്കാനാവാതെ, ആരുമോർക്കാതെ,
പ്രാണപ്രയാസമെടുക്കുന്നൊരു സൈനികന്റേതുപോലെ.

---

La Cloche fêlée

II est amer et doux, pendant les nuits d'hiver,
D'écouter, près du feu qui palpite et qui fume,
Les souvenirs lointains lentement s'élever
Au bruit des carillons qui chantent dans la brume.

Bienheureuse la cloche au gosier vigoureux
Qui, malgré sa vieillesse, alerte et bien portante,
Jette fidèlement son cri religieux,
Ainsi qu'un vieux soldat qui veille sous la tente!

Moi, mon âme est fêlée, et lorsqu'en ses ennuis
Elle veut de ses chants peupler l'air froid des nuits,
II arrive souvent que sa voix affaiblie

Semble le râle épais d'un blessé qu'on oublie
Au bord d'un lac de sang, sous un grand tas de morts
Et qui meurt, sans bouger, dans d'immenses efforts.

 

The Cracked Bell

It's sweet and bitter, of a winter night,
To hear, beside the crackling, smoking log,
Far memories prepare themselves for flight
To carillons that sound amid the fog.

Happy's the bell whose vigorous throat on high,
in spite of time, is sound and still unspent,
To hurl his faithful and religious cry
Like an old soldier watching in his tent.

My soul is cracked, and when amidst its care
It tries with song to fill the frosty air,
Sometimes, its voice seems like the feeble croak

A wounded soldier makes, lost in the smoke,
Beneath a pile of dead, in bloody mire,
Trying, with fearful efforts, to expire.

— Roy Campbell, Poems of Baudelaire (New York: Pantheon Books, 1952)

---