മറക്കുക,
നിങ്ങളന്യർക്കു വരുത്തിയ ദുരിതങ്ങൾ,
മറക്കുക,
അന്യർ നിങ്ങൾക്കു വരുത്തിയ ദുരിതങ്ങൾ.
പുഴകളൊഴുകിയൊഴിപ്പോകുന്നു,
വസന്തങ്ങൾ തിളങ്ങിമായുന്നു.
മറവിയിൽപ്പെട്ടുവരുന്ന മണ്ണു ചവിട്ടി
നിങ്ങൾ നടക്കുന്നു.
ചിലനേരം നിങ്ങളുടെ കാതിൽപ്പെടുന്നുണ്ട്,
വിദൂരമായൊരു പല്ലവി.
എന്താണതിന്റെ പൊരുൾ, നിങ്ങൾ ചോദിക്കുന്നു,
ആരാണപ്പാടുന്നത്?
ഒരു ബാലസൂര്യൻ ചൂടു പിടിച്ചുവരുന്നു,
ഒരു പേരക്കുട്ടിയും അവനൊരു കുട്ടിയും പിറക്കുന്നു.
വീണ്ടും കൈ പിടിച്ചുനടത്തേണ്ടവനാവുന്നു നിങ്ങൾ.
പുഴകളുടെ പേരുകൾ നിങ്ങൾ മറന്നിട്ടില്ല.
എത്ര ദീർഘമാണവയെന്നു നിങ്ങൾക്കു തോന്നുന്നു!
നിങ്ങളുടെ പാടങ്ങൾ തരിശ്ശു കിടക്കുന്നു.
പണ്ടു കണ്ടവയല്ല, നഗരത്തിന്റെ മേടകൾ.
കവാടത്തിനു മുന്നിൽ നിങ്ങൾ നിൽക്കുന്നു,
മൂകനായി.
No comments:
Post a Comment