എനിക്കു മുന്നിലായവ നടക്കുന്നു, പ്രകാശപൂർണ്ണമായ രണ്ടു കണ്ണുകൾ,
മാലാഖമാരിൽ കേമനായൊരാൾ പ്രചോദിപ്പിച്ചവയാണവ;
സ്വർഗ്ഗീയമിഥുനങ്ങളെങ്കിലുമെനിയ്ക്കവർ സഹോദരങ്ങൾ,
എന്റെ കണ്ണുകളിലേയ്ക്കവർ കുടഞ്ഞിടുന്നു, തങ്ങളുടെ വജ്രജ്വാലകൾ.
കെണികളിലും പാപങ്ങളിലും നിന്നെന്റെ ചുവടുകളവർ കാക്കുന്നു,
സൗന്ദര്യത്തിന്റെ നേർവഴിയിലൂടെന്നെയവർ നടത്തുന്നു.
എനിയ്ക്കു സേവകരാണവർ, ഞാനവർക്കടിമയും,
അവർ പറയുന്നതൊക്കെയും ഞാനനുസരിച്ചുനടക്കുന്നു.
വശീകരിക്കുന്ന കണ്ണുകളേ, നിഗൂഢദീപ്തിയുമായി നിങ്ങളെരിയുന്നു,
നട്ടുച്ചയ്ക്കു കൊളുത്തിവച്ച മെഴുകുതിരികളെപ്പോലെ.
ചുവന്ന സൂര്യന്മാർക്കാവില്ല, അവയുടെ ദീപ്തി തല്ലിക്കെടുത്താൻ.
അവ കൊണ്ടാടുന്നതു പക്ഷേ മരണത്തെ, നിങ്ങൾ പുകഴ്ത്തുന്നതുണർച്ചയെ,
നിങ്ങൾ കീർത്തിക്കുന്നതെന്റെയാത്മാവിൽ വിടരുന്ന പുലരിയെ;
ഒരു സൂര്യനു മുന്നിലും പലായനം ചെയ്യാത്ത നക്ഷത്രങ്ങൾ നിങ്ങൾ.
പാപത്തിന്റെ പൂക്കൾ - 45
The Living Torch
Those lit eyes go before me, in full view,
(Some cunning angel magnetised their light) -
Heavenly twins, yet my own brothers too,
Shaking their diamond blaze into my sight.
My steps from every trap or sin to save,
In the strait road of Beauty they conduct me,
They are my servants, and I am their slave,
Obedient in whatever they instruct me.
Delightful eyes, you burn with mystic rays
Like candles in broad day; red suns may blaze,
But cannot quench their still, fantastic light.
Those candles burn for death, but you for waking :
You sing the dawn that in my soul is breaking,
Stars which no sun could ever put to flight!
No comments:
Post a Comment