ബോദ്‌ലെയർ - സംവാദം

---

ഒരു ശരൽക്കാലാകാശത്തിന്റെ തെളിമയുമരുണിമയും നീ!
എന്നിട്ടുമൊരു കടൽപ്പെരുക്കം പോലെ വിഷാദമെന്നിലുയരുന്നു;
വേലിയിറങ്ങുമ്പോളെന്റെ ചുണ്ടുകളിലതു വിട്ടുപോകുന്നു,
ചെളി കുഴഞ്ഞ ഓർമ്മകളുടെ പൊള്ളുന്ന ലവണരുചി.

എന്റെ  മാറിടത്തിന്റെ മൂർച്ഛയിൽ നിന്റെ വിരലുകളലയുന്നതു വെറുതേ-
അവ തേടുന്നതെന്റെ പ്രിയേ, കൊള്ളയടിച്ചൊരു കൊട്ടാരം,
സ്ത്രീകളുടെ ദംഷ്ട്രകളും നഖങ്ങളും കവർന്നൊരിടം.
എന്റെ ഹൃദയത്തെത്തേടേണ്ട: മൃഗങ്ങളതു തിന്നുകഴിഞ്ഞു.

ചന്തക്കൂട്ടം കൈയേറിയ കൊട്ടാരമാണെന്റെ ഹൃദയം;
അവർ കുടിച്ചുമറിയുന്നു, തമ്മിൽത്തല്ലുന്നു, കൊല്ലുന്നു!
നിന്റെ നഗ്നമായ മാറിടത്തിലൊഴുകുന്നതേതു പരിമളം?

ആത്മാക്കളുടെ കൊരടാവേ, സുന്ദരീ, നിന്റെ ഹിതം നടക്കട്ടെ!
പെരുന്നാളുകൾ പോലാളുന്ന നിന്റെ കണ്ണുകളിലെ ജ്വാലയാൽ
മൃഗങ്ങൾ ബാക്കി വച്ച ഈ മാംസപിണ്ഡത്തെ നീയെരിക്കൂ!

---

(പാപത്തിന്റെ പൂക്കൾ-47)

---

Conversation

You are a pink and lovely autumn sky!
But sadness in me rises like the sea,
And leaves in ebbing only bitter clay
On my sad lip, the smart of memory.
Your hand slides up my fainting breast at will;
But, love, it only finds a ravaged pit
Pillaged by woman's savage tooth and nail.
My heart is lost; the beasts have eaten it.
It is a palace sullied by the rout;
They drink, they pull each others hair, they kill!
A perfume swims around your naked throat! ...
O Beauty, scourge of souls, you want it still!
You with hot eyes that flash in fiery feasts,
Burn up these meagre scraps spared by the beasts!

---

link to image

---