എമീൽ ചൊറാൻ - തീനാളങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം

തീനാളങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യമിരിക്കുന്നത് ഏതനുപാതത്തിനും ലയത്തിനുമപ്പുറത്തുള്ള അവയുടെ വിചിത്രലീലയിലാണ്‌. ഒരേനേരം ചാരുതയുടെയും ദുരന്തത്തിന്റെയും, മുഗ്ധതയുടെയും നൈരാശ്യത്തിന്റെയും, വിഷാദത്തിന്റെയും സമൃദ്ധിയുടെയും പ്രതീകമാണ്‌ ആ സുതാര്യജ്വലനം. മഹത്തായ ശുദ്ധീകരണങ്ങൾക്കുള്ള ലാഘവത്തിന്റേതായതെന്തോ ആ എരിയുന്ന തെളിമയിലടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ആ ആഗ്നേയാതീതം എന്നെ പൊക്കിയെടുത്ത് ഒരഗ്നിസമുദ്രത്തിലെറിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നു ഞാൻ മോഹിച്ചുപോകുന്നു; ലോലവും മോഹകവുമായ ആ നാവുകൾ ദഹിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഒരു പ്രഹൃഷ്ടമരണം ഞാൻ മരിക്കും. പ്രഭാതവെളിച്ചത്തിനു സമാനമായ, നിർമ്മലവും ഉദാത്തവുമായ ഒരു മരണത്തിന്റെ പ്രതീതിയാണ്‌ തീനാളങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം സൃഷ്ടിക്കുന്നത്. തീനാളങ്ങളിൽ മരിക്കുകയെന്നാൽ ലോലവും സുന്ദരവുമായ ചിറകുകളുടെ ദഹനമാണ്‌. ചിത്രശലഭങ്ങളേ അഗ്നിജ്വാലകളിൽ മരിക്കുന്നുള്ളൂ? അവനവനുള്ളിലെ തീനാളങ്ങൾ വിഴുങ്ങുന്നവരുടെ കാര്യമോ?

(On the Heights of Despair-1934)