ബോദ്‌ലെയെർ-നായയും പരിമളവും

"എന്റെ സുന്ദരനായല്ലേ,എന്റെ കുട്ടനല്ലേ,എന്റെ പുന്നാരമുത്തല്ലേ,അടുത്തുവാ,ഈ നല്ല പരിമളമൊന്നു മണത്തുനോക്ക്‌; നഗരത്തിലെ മുന്തിയ കടയിൽ നിന്നു വാങ്ങിയതാണെടോ ഇത്‌.'

നായയാകട്ടെ,വാലുമാട്ടി-ഈ പാവം ജന്തുക്കളുടെ കാര്യത്തിൽ ചിരിക്കും പുഞ്ചിരിക്കും തുല്യമാണീ വാലാട്ടൽ എന്നെനിക്കു തോന്നുന്നു-അടുത്തുവന്ന് ജിജ്ഞാസയോടെ തന്റെ നനഞ്ഞ മൂക്ക്‌ കോർക്കു തുറന്ന കുപ്പിയോടടുപ്പിച്ചു; എന്നിട്ടുപിന്നെ ഭീതിയോടെ പിന്നിലേക്കു ചാടിമാറിക്കൊണ്ട്‌ എന്നെ നോക്കി കുരയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി; എന്നോടുള്ള നീരസത്തിന്റെ വ്യക്തമായ ലക്ഷണം.

'ഹൊ,നശിച്ച നായെ,ഒരു പൊതി അമേദ്ധ്യവും കൊണ്ടാണ്‌ ഞാൻ നിന്നെ വിളിച്ചിരുന്നതെങ്കിൽ നീയതു മണത്തിട്ട്‌ സന്തോഷം കൊണ്ടു തുള്ളിച്ചാടിയേനെ; വേണമെങ്കിൽ അതു വെട്ടിവിഴുങ്ങുകയും ചെയ്തേനെ. അങ്ങനെ എന്റെയീ ശപ്തജീവിതത്തിൽ എനിക്കൊരു കൂട്ടായിരുന്ന നീയും എന്നെ തോൽപ്പിച്ചുകളഞ്ഞല്ലോ; നീയുമീ പൊതുജനത്തെപ്പോലെയായല്ലോ: പ്രീതികരമായ പരിമളം മുന്നിലെടുത്തുവച്ചാൽ അവർക്കു കലിയിളകും; ഒന്നാന്തരം മാലിന്യമേ അവർക്കു വേണ്ടൂ."