ആരു പ്രേമിച്ചിരിക്കും നമ്മെപ്പോലെ?
എരിഞ്ഞുതീർന്ന ഹൃദയങ്ങളുടെ പഴംകനലുകൾ കണ്ടെടുക്കുക നാം,
ഒന്നൊന്നായവിടെക്കൊഴിക്കുക നമ്മുടെ ചുംബനങ്ങൾ,
ചിതറിപ്പോയൊരു പൂവുയിരെടുത്തുവരട്ടെ വീണ്ടും.
നിറഞ്ഞ മുഖവും ബലവുമായി ഭൂമിയിലിറങ്ങിയ പ്രണയത്തെ,
സ്വന്തം കനിയെ ദഹിപ്പിച്ച തൃഷ്ണയെ പ്രേമിക്കുക നാം,
ആ തൃഷ്ണയുടെ കെടാവെളിച്ചം നാം,
അതിന്റെ നാശമടയാത്ത മൃദുലബീജം നാം.
കാലത്തിന്റെ അഗാധഹേമന്തത്തിൽ മഞ്ഞും വസന്തവും
മറവിയും ശരത്തും കല്ലറ കെട്ടിയടക്കിയ തൃഷ്ണയ്ക്കതേകട്ടെ,
പുതിയൊരാപ്പിൾപ്പഴത്തിന്റെ വെളിച്ചം,
പുതിയൊരു മുറിവു തുറക്കുന്ന പുതുമയുടെ തെളിച്ചം,
മണ്ണിലടങ്ങിയ വായകളുടെ നിത്യതയിലൂടെ
നിശ്ശബ്ദം യാത്രപോകുന്ന പ്രാക്തനതൃഷ്ണ പോലെ.
*
(പ്രണയഗീതകം-95)
അതിന്റെ നാശമടയാത്ത മൃദുലബീജം നാം.
കാലത്തിന്റെ അഗാധഹേമന്തത്തിൽ മഞ്ഞും വസന്തവും
മറവിയും ശരത്തും കല്ലറ കെട്ടിയടക്കിയ തൃഷ്ണയ്ക്കതേകട്ടെ,
പുതിയൊരാപ്പിൾപ്പഴത്തിന്റെ വെളിച്ചം,
പുതിയൊരു മുറിവു തുറക്കുന്ന പുതുമയുടെ തെളിച്ചം,
മണ്ണിലടങ്ങിയ വായകളുടെ നിത്യതയിലൂടെ
നിശ്ശബ്ദം യാത്രപോകുന്ന പ്രാക്തനതൃഷ്ണ പോലെ.
*
(പ്രണയഗീതകം-95)
3 comments:
would u pl. give the english ones too?
പുതിയൊരു മുറിവു തുറക്കുന്ന പുതുമയുടെ വെളിച്ചം,
മണ്ണിലടങ്ങിയ വായകളുടെ നിത്യതയിലൂടെ
നിശ്ശബ്ദം യാത്രപോകുന്ന പ്രാക്തനമായ തൃഷ്ണ പോലെ.
great work..!!
Post a Comment