ഏതോ ക്ഷേത്രമാണോരോ വൃക്ഷവുമെന്നപോലെ,
ഇരുളടഞ്ഞും ആളൊഴിഞ്ഞും ജീർണ്ണിച്ചൊരമ്പലം;
ഇടിഞ്ഞുതാണ മോന്തായങ്ങൾ, പൂതലിച്ച വാതിലുകൾ:
ഈ ദുരവസ്ഥയ്ക്കൊരന്ത്യം കാത്തുകിടക്കുന്നപോലെ.
ആകാശമൊരു പൂജാരിയെപ്പോലെ, നെറ്റിയിൽ സിന്ദൂരം,
ഉടലുടനീളം വാരിത്തേച്ച ഭസ്മക്കുറിയുമായൊരാൾ;
ഉരിയാട്ടമില്ലാതെ, തല താഴ്ത്തി ഇരിക്കുകയാണയാൾ.
പടുതയ്ക്കു പിന്നിലൊരു മന്ത്രവാദിയുണ്ടെന്നപോലെ,
ലോകത്തിനു മേൽ അയാളെറിഞ്ഞ ജാലത്തിൽ വീണു
മാസ്മരനിദ്രയിലാണ്ടുപോയിരിക്കുന്നു കാലമെന്നപോലെ;
സന്ധ്യ മായുകയില്ല, രാത്രിയാവില്ലിനിയെന്നപോലെ,
രാത്രി കഴിയുകയില്ല, പകലുദിക്കുകയില്ലെന്നപോലെ.
ആകാശം കാത്തിരിക്കുന്നു, ആ മന്ത്രക്കെട്ടൊന്നഴിയാൻ,
മൌനത്തിന്റെ ചങ്ങല പൊട്ടാൻ, കാലം സ്വതന്ത്രമാവാൻ,
ഒരു ശംഖനാദം കേൾക്കാൻ, ഒരു വിഗ്രഹം കൺതുറക്കാൻ,
അതിസുന്ദരിയായവൾ, ഇരുണ്ട നിറക്കാരിയൊരു ദേവത
മൂടുപടം മെല്ലെ മാറ്റി തന്റെ മുഖമുയർത്തുന്നതു കാണാൻ.
1959
ss tarha hai ke har ik perr koi mandir hai
koi ujrra huwa, benoor, puraana mandir
dhooNdta hey jo kharaabi ke bahaaney kab se
chaak har baam, har ik dard ka dam-e-aakhir hey
aasmaaN koi prohit hey jo har baam taley
jism pe raakh maley, maathey pe sindoor maley
sir-niguN betha hey chup chaap naa jaaney kab sey
Iss tarha hai ke pas-e-parda koi saahir hai
jiss nay aafaaq pe phelaaya hai yuN sehar kaa daam
daaman-e-waqt sey pewast hai yuN daaman-e-shaam
ab kabhi shaam bujhey gi na andhera ho ga
ab kabhi raat dhaley gi na sawera ho ga
AasmaaN aas leeye hai ke ye jaadu tootay
chup ki zanjeer katay, waqt ka daaman chhootey
day koi sankh duhaai, koi paayal boley
koi butt jaagey, koi saaNwali ghooNgat kholey
No comments:
Post a Comment