ഫൈസ് അഹമ്മദ് ഫൈസ് - വെളിച്ചങ്ങളുടെ നഗരമേ

 

---

നിറം മഞ്ഞിച്ച പകൽ ഉണക്കപ്പുല്ലു പോലെ വാടിത്തളരുന്നു,
തടവറയുടെ ചുമരുകളിൽ ഏകാന്തതയുടെ ചിതലരിക്കുന്നു,
വിദൂരചക്രവാളം വരെയ്ക്കും ഉയർന്നുതാണലയൊലിക്കുന്നു,
നിറം കെട്ട മൂടൽ പോലെ വേദനയുടെ തിരപ്പെരുക്കം.
ആ മൂടല്മഞ്ഞിനുമപ്പുറമത്രെ, എന്റെ വെളിച്ചങ്ങളുടെ നഗരം.

വെളിച്ചങ്ങളുടെ നഗരമേ,
നിന്റെ പ്രകാശഹൃദയത്തിലേക്കുള്ള വഴി ആരെനിക്കു പറഞ്ഞുതരും,
എവിടെയുമുയർന്നുനില്ക്കുകയാണു വ്യാജങ്ങളുടെ ചുമരുകളെന്നിരിക്കെ,
പരാജിതരായി പിൻവാങ്ങുകയാണു പ്രത്യാശയുടെ പോരാളികളെന്നിരിക്കെ?

സംഭീതമാണിന്നു ഹൃദയം, എന്റെ വെളിച്ചങ്ങളുടെ നഗരമേ,
രാത്രിയെപ്പേടിച്ചു പിൻവാങ്ങുമോ, തൃഷ്ണയുടെ വേലിയേറ്റം?
ഭാഗ്യത്തിന്റെ മന്ദഹാസം പതിക്കട്ടെ, നിന്റെ കാമുകിമാർക്കു മേൽ;
ഇന്നു രാത്രിയിൽ വിളക്കു കൊളുത്തുമ്പോളവരോടു പറഞ്ഞേക്കൂ,
ആ ലൈലമാരോടു പറയൂ, തെളിഞ്ഞുകത്തട്ടെയവയെന്ന്.

---

(1954 മാർച്ച് 27 ലാഹോർ ജയിൽ, 1954 ഏപ്രിൽ 15, മോൺഗോമറി ജയിൽ)

Sabza Sabza, Sookh Rahi hai pheeki, zard dopeher
Deewaro'n ko chaat raha hai tanhai ka zeher
Door ufaq tak ghat'ti, uthti, girit rehti hai
kohar ki soorat be-ronaq dardo'n ki gadli leher
basta hai is koher k peechay roshniyo'n ka sheher
Ae roshni'on k sheher!
kon kahay kis samt hai teri roshni'on ki raah
Har janib be-noor kharri hai hijr ki sheher-e-panah
Thak kar har soo beth rahi hai shauq ki manid sipah
Aaj mera dil fikr mein hai
Ae roshni'on k sheher!
Shab khoo'n se munh pher na jaye armaano'n ki ro
khair ho teri lailao'n ki, in sab se kah do
Aaj ki shab jab diye jala'in, oonchi rakhain lau. .!

---