കാലവര്‍ഷം
ഒടുവിൽ കടലോരത്തു കുടിയേറി ഞാൻ.
ഞാൻ വീടു കേറ്റിയതിന്ദ്രജാലത്തിന്റെ ദേശത്ത്;
തിരയുടെ, കാറ്റിന്റെ, ഉപ്പിന്റെ പെരുക്കമത്.
ഒരടിക്കടൽനക്ഷത്രത്തിന്റെ
ഒരുനാളുമടയാത്ത കണ്ണും കണ്ണിമയും.
അത്ഭുതമേ, സൂര്യന്റെ സമൃദ്ധിയവിടെ,
തെങ്ങിൻ തലപ്പുകളുടെ നിറഞ്ഞ പച്ചയും;
പാമരങ്ങളുടെയും പനമരങ്ങളുടെയും കാടിനരികെ,
ഇന്ദ്രനീലക്കല്ലിലും കഠിനമായൊരു കടൽ,
ഓരോ നാളും പുതുമ ചായം തേക്കുന്നൊരു മാനം,
ഒരു മേഘത്തിന്റെ കൊതുമ്പുവള്ളമല്ലവിടെ,
തല പെരുക്കുന്ന ചേരുവ.
ഇടിവെട്ടിന്റെ ഹുങ്കാരം,
കൊട്ടിച്ചൊരിയുന്ന പേമാരി,
രോഷത്തിന്റെ സീൽക്കാരം-
തലയ്ക്കു മേൽ വെടിയ്ക്കുന്നു
കാലവർഷത്തിന്റെ പൂർണ്ണഗർഭം,
കെട്ടഴിഞ്ഞൊഴിയുന്നു
ഊർജ്ജത്തിന്റെ പെരുംഭാണ്ഡം.
ചിത്രം-എഡ്വിന്‍ ചര്‍ച് - ഉഷ്ണമേഖലയിലെ മഴക്കാലം -1886
1 comment:
good!
Post a Comment