I
ഞാനുറങ്ങിക്കിടക്കുമ്പോൾ
എന്റെ ലോകം സൃഷ്ടിച്ച വ്യക്തിയെ
ഉണരുമ്പോൾ എന്റെ ആത്മാവിൽ വച്ചു
വധിക്കാനെനിക്കായെങ്കിൽ.
II
എനിക്കു കരയാനൊരിടത്തേക്കു
പ്രണയമെന്നെക്കൊണ്ടുപോയെങ്കിൽ...
മാനാഭിമാനങ്ങൾക്കങ്ങകലെ,
എന്റെ ശോകവുമൊത്തേകനായി.
III
എന്റെ ആത്മാവിൽ തിരി കൊളുത്താൻ
പ്രണയമഗ്നിയും പരിമളവും തന്നാലും
ആ ജ്വാല കെട്ടുപോകില്ലേ
എന്റെ കലുഷമായ സ്വപ്നചഷകത്തിലെ കയ്പ്പൻമദിരയാൽ?
IV
പറക്കൂ, സായാഹ്നത്തിലേക്കു പറക്കൂ, കവേ,
നിന്റെ ഹൃദയം പിഴിഞ്ഞു കയ്ക്കുന്ന ചാറെടുക്കൂ,
നിഴലടഞ്ഞ വായുവിലേക്കു തട്ടിയെറിയൂ,
നിന്റെ സ്വപ്നത്തിന്റെ കലുഷചഷകം...
V
നീലിച്ച കുളിരത്തു
പ്രിയവസന്തത്തിനു നോറ്റിരിക്കുന്ന
ഹേമന്തത്തിനൊരു വിളക്കുമാടമാവട്ടെ,
നിന്റെ ഹൃദയം.
No comments:
Post a Comment