എന്നുമെന്നും വീടിന്റെ സ്വസ്ഥതയിൽ കഴിയുന്നവർക്കിടയിൽ
ദൂരക്കടലുകളലഞ്ഞുവന്നവനെപ്പോലെയാണു ഞാൻ.
അവരുടെ മേശപ്പുറത്തു നിരത്തിവച്ചിരിക്കുന്നു
തിങ്ങിനിറഞ്ഞ നാളുകൾ,
അതിലും ജീവിതം നിറഞ്ഞതാണെനിക്കെന്റെയകലങ്ങൾ.
എനിക്കു പിന്നിലുണ്ടൊരു ലോകം,
ചാന്ദ്രദേശം പോലെ നിർജ്ജനം.
അന്യർക്കില്ല പക്ഷേ, ഏകാന്തമായിട്ടൊരനുഭൂതി,
അത്രയും നിബിഡമാണവരുടെ ലോകങ്ങൾ.
അന്യമാണ,സ്ഥാനത്താണിവിടെ
എന്റെ യാത്രയിലെ സമ്പാദ്യങ്ങൾ.
സ്വദേശത്തു തലയെടുത്തു നിന്നവ,
ലജ്ജിച്ചു തല കുനിയ്ക്കുകയാണിവിടെയവ.
No comments:
Post a Comment