ഭീതി നമ്മെപ്പൊതിയുന്നു പുതിയൊരു ചർമ്മം പോലെ,
രാത്രിയുടെ ചർമ്മം കൊണ്ടു നമ്മുടെ ചോരയെപ്പൊതിയുന്നു,
കാലടികൾക്കടിയിൽ ഭൂമി തെന്നിമാറുന്നു-
മുടിയല്ല, ഭീതിയത്രേ നിങ്ങളുടെ തലയിൽ,
കുത്തനേ നില്ക്കുന്ന ഇരുമ്പാണികൾ പോലെ നീണ്ട മുടിനാരുകൾ;
നിങ്ങൾ കാണുന്നതു തകർന്നടിഞ്ഞ തെരുവുകളല്ല,
നിങ്ങളുടെയുള്ളിൽ, നിങ്ങളുടെ തന്നെ ഇടിഞ്ഞുവീണ ചുമരുകളത്രെ,
നിങ്ങളുടെ നൈരാശ്യത്തിന്റെ അനന്തത.
നഗരമിതാ ഇടിഞ്ഞുവീഴുന്നു:
നിങ്ങളുടെ നിശ്ശബ്ദതയിൽ മുഴങ്ങുന്നത്
വെള്ളപ്പെരുക്കത്തിന്റെ ഭീഷണി മാത്രം,
മുങ്ങിച്ചത്ത കുതിരകൾ ചവിട്ടിക്കുതിച്ചുപായുന്നു
നിങ്ങളുടെ മരണത്തിലൂടെ.
*
No comments:
Post a Comment