ഹൈക്കു

---

പുൽത്തുമ്പത്തൊരു
തുമ്പി-
മനോഗതങ്ങളിൽ
മുഴുകി.

(സാന്റോക്കാ)

---

നിശാഗന്ധി-
മണത്തിലൊളിച്ചോ
നിറം?

(ബുസോൺ)

---

ആളുകളുള്ളിട-
ത്തീച്ചകളുണ്ട്;
അവിടെയുണ്ട്
ബുദ്ധന്മാരും.

(ഇസ്സ)

---

ഒരു ചേമ്പിലയ്ക്കകം
ഒരു മഴത്തുള്ളിയ്ക്കു
ലോകം.

(കികാകു)

---

മാനത്തുമുണ്ടോ
കുറുക്കുവഴികൾ,
വേനൽച്ചന്ദ്രാ?

(സൂതേ ജോ -1633-98)

---

എന്തു കുളിര്‌,
പച്ചപ്പുൽത്തടുക്കിൽ
നെറ്റി തൊടുമ്പോൾ!

(സോനോ ജോ പ്രഭ്വി 1649-1723)

---

സ്വപ്നത്തിൽ നിന്നുണരുമ്പോൾ
എത്ര യഥാർത്ഥം,
പൂക്കൾ!

(ഷുഷുക്കി 1669-1725)

---

വേർപാടിന്റെ മഞ്ഞുവീഴ്ച-
ഒരേ പുതപ്പിനടിയിൽ
അച്ഛനും കുഞ്ഞും.

(ഷുഷുക്കി)

---

ഒരുമിച്ചു വിറയ്ക്കുന്നു-
ബാർലിക്കതിരുകൾ,
പൂമ്പാറ്റച്ചിറകുകൾ.

(കാനാ ജോ പ്രഭ്വി)

---

ഒറ്റത്തുമ്മൽ-
എങ്ങോ പോയി
വാനമ്പാടി.

(യായു 1701-83)

---

കടം വാങ്ങിയ
ഒരു കുടം വെള്ളത്തിൽ
ഒരുഷമലരി.

(ചിയോ ജോ പ്രഭ്വി 1701-75)

---

കുന്തിച്ചിരുന്നു
മേഘങ്ങളെ പഠിക്കുന്നു
ഒരു തവള.

(ചിയോ ജോ)

---

താമരയ്ക്കു മേൽ
ഒരു മേഘം-
അതുമൊരു ചന്ദ്രൻ.

(ബോര്യു -പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ട്)

---

പ്രണയം കൊണ്ടു തുളുമ്പുമ്പോൾ
അഭിസാരികയെപ്പോലെ ശൃംഗാരി-
ചക്കിപ്പൂച്ച.

(സൈമാരോ)

---

ഇരുകക്ഷികളും
മീശ വച്ചവർ-
പൂച്ചപ്രണയം.

(റെയ്സാൻ)

---

കുളിരുന്ന വസന്തം-
നെൽക്കതിരുകൾക്കു മേൽ
വേരറുത്ത മേഘങ്ങൾ

(ഹെക്കിഗൊദോ)

---

പൂക്കളെക്കൊണ്ടു തല തിരിഞ്ഞും
ചന്ദ്രനെക്കണ്ടു പകച്ചും
ഒരു ചിത്രശലഭം.

(ചോരാ)

---

അവയും മന്ത്രങ്ങളോ?
അമ്പലക്കിണറ്റിൽ
തവളകരച്ചിൽ.

(കാൻത്സെറ്റ്സു)

---

പൂക്കളെ തിളക്കുന്നു
ചന്ദ്രൻ,
പൂക്കൾ മറയ്ക്കുന്നു
ചന്ദ്രനെ.

(ചോരാ)

---

ഒരേയൊരു പാട്ടു കൊണ്ടു
വേനലിനെ പ്രതിഷ്ഠിച്ചുവല്ലോ
കുയിൽ.

(റിയോട്ട)

---

ഇന്നലത്തെ നിലാവിൽ
മലകളത്രയകലെ,
പുലരിമഞ്ഞിൽ
അവയത്രയരികെ.

(അസയമ ബൊന്റോ 1349-1427)

---

വിടരാനൊരു തിടുക്കവുമില്ല
എന്റെ വേലിപ്പത്തലിൽ
ഒരു പൂമൊട്ട്.

(ഇസ്സാ)

---