രാത്രിമാനത്തിന്റെ കമാനത്തെപ്പോലെ ഞാനാരാധിക്കുന്നു നിന്നെ,
കദനത്തിന്റെ ഭാജനമേ, മൗനം കൈവെടിയാത്തവളേ,
ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു നിന്നെ, അകലുന്നു നീയെന്നതിനാൽത്തന്നെ,
നീ വർദ്ധമാനമാക്കുകയാണെന്റെ രാത്രികൾക്കലങ്കാരമേ,
എനിയ്ക്കുമനന്തനീലിമയ്ക്കുമിടയിലെ കാതങ്ങ,ളതിനാൽത്തന്നെ.
യുദ്ധസജ്ജനായി ഞാൻ വരുന്നു, ഞാനാക്രമിച്ചുമുന്നേറുന്നു,
ശവക്കുഴിയിൽ ജഡത്തിനു മേൽ പുഴുക്കളും കൃമികളും പോൽ.
ഘോരവും ക്രൂരവുമായ മൃഗമേ, എനിയ്ക്കത്രമേലിഷ്ടം,
നിന്റെ സൗന്ദര്യമിരട്ടിപ്പിയ്ക്കുന്ന ആ അലക്ഷ്യമട്ടും.
പാപത്തിന്റെ പൂക്കൾ - 25
No comments:
Post a Comment