ബോദ്‌ലെയർ - ദാഹം, ഉന്മൂലനാശത്തിനായി

---

പടനിലങ്ങൾക്കായി ദാഹം കൊണ്ടിരുന്ന ആത്മാവേ,
കുതിമുള്ളാഴ്ത്തി നിന്നെക്കുതിപ്പിച്ചവൻ, പ്രത്യാശ,
ഇനി നിന്റെ മേലേറില്ലവൻ; ചടഞ്ഞുറക്കമായിക്കോളൂ,
ചുവടുകൾ വയ്ക്കുമ്പോൾ വേയ്ക്കുന്ന കിഴട്ടുകുതിരേ.

മോഹങ്ങൾ വേണ്ടിനി ഹൃദയമേ; മൂഢനിദ്രയായിക്കോളൂ.

കാലുകൾ തളർന്നുപോയ പാവം പരാജിതാത്മാവേ,
ഇനി മേൽ നിനക്കില്ല പ്രണയങ്ങൾ, കലഹങ്ങളും;
കാഹളഗാനങ്ങൾക്കു വിട, വിട കുഴലുകളുടെ നെടുവീർപ്പുകൾക്കും!
ഒരു ഷണ്ഡഹൃദയത്തെയിനിയും മോഹിപ്പിക്കരുതേ, സുഖങ്ങളേ!

ധന്യവസന്തം പൊയ്പ്പോയി, പോയീ ത്രസിക്കുന്ന പരിമളങ്ങളും.

കാലത്തിന്റെ നിലയ്ക്കാത്ത വേലിയേറ്റമെന്നെ വിഴുങ്ങുന്നു,
ജഡങ്ങളെ പുതമഞ്ഞു പുതപ്പിക്കുന്ന ഹിമക്കാറ്റു പോലെ;
ഇങ്ങുയരത്തിലിരുന്നു ഞാൻ ലോകത്തെ നിരീക്ഷിക്കുന്നു,
കേറിയൊളിക്കാനൊരു കൂരയുടെ തണലുമെനിക്കു വേണ്ട.

ഇടിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന മഞ്ഞേ, എന്നെയുമൊഴുക്കിപ്പൊയ്ക്കോളൂ!

(പാപത്തിന്റെ പൂക്കൾ-83)

---

Le Goût du néant

Morne esprit, autrefois amoureux de la lutte,
L'Espoir, dont l'éperon attisait ton ardeur,
Ne veut plus t'enfourcher! Couche-toi sans pudeur,
Vieux cheval dont le pied à chaque obstacle butte.

Résigne-toi, mon coeur; dors ton sommeil de brute.

Esprit vaincu, fourbu! Pour toi, vieux maraudeur,
L'amour n'a plus de goût, non plus que la dispute;
Adieu donc, chants du cuivre et soupirs de la flûte!
Plaisirs, ne tentez plus un coeur sombre et boudeur!

Le Printemps adorable a perdu son odeur!

Et le Temps m'engloutit minute par minute,
Comme la neige immense un corps pris de roideur;
— Je contemple d'en haut le globe en sa rondeur
Et je n'y cherche plus l'abri d'une cahute.

Avalanche, veux-tu m'emporter dans ta chute?

— Charles Baudelaire

The Desire for Annihilation

Dejected soul, once anxious for the strife,
Hope, whose spur fanned your ardor into flame,
No longer wishes to mount you! Lie down shamelessly,
Old horse who stumbles over every rut.

Resign yourself, my heart; sleep your brutish sleep.

Conquered, foundered spirit! For you, old jade,
Love has no more relish, no more than war;
Farewell then, songs of the brass and sighs of the flute!
Pleasure, tempt no more a dark, sullen heart!

Adorable spring has lost its fragrance!

And Time engulfs me minute by minute,
As the immense snow a stiffening corpse;
I survey from above the roundness of the globe
And I no longer seek there the shelter of a hut.

Avalanche, will you sweep me along in your fall?

— William Aggeler, The Flowers of Evil (Fresno, CA: Academy Library Guild, 1954)

The Thirst for the Void

My soul, you used to love the battle's rumble.
Hope, whose sharp spur once kindled you like flame,
Will mount on you no more. Rest, without shame,
Old charger, since at every step you stumble.

Sleep now the sleep of brutes, proud heart: be humble.

O broken raider, for your outworn mettle,
Love has no joys, no fight is worth disputing.
Farewell to all the trumpeting and fluting!
Pleasure, have done, when brooding shadows settle,

The blooms of spring are vanquished by the nettle.

As snows devour stiff corpses in their welter,
Time wolfs my soul in, minute after minute.
I've seen the world and everything that's in it,
And I no longer seek in it for shelter;

Come, Avalanche! and sweep me helter-skelter.

— Roy Campbell, Poems of Baudelaire (New York: Pantheon Books, 1952)

---