നിന്റെ ജാതകം പോലെ പ്രക്ഷുബ്ധവും
വിവർണ്ണവുമായ മാനം നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ
നിന്റെ ശൂന്യമനസ്സിൽ തെളിയുന്ന
ചിന്തകളെന്തെന്നു പറയൂ, വിഷയലമ്പടാ!
-അജ്ഞാതവുമനിശ്ചിതവുമായതി-
നൊരുനാളും ദാഹം തീരാത്തവൻ,
റോമാസ്വർഗ്ഗത്തിൽ നിന്നു ഭ്രഷ്ടനായ
ഓവിഡിനെപ്പോലെ* ചിണുങ്ങില്ല ഞാൻ.
കാറ്റു പാറ്റിയ മണലു പോൽ വിണ്ട മാനമേ,
നീയാണെന്റെ സ്വാഭിമാനത്തിന്റെ ദർപ്പണം;
വിലാപവേഷമണിഞ്ഞ വിപുലമേഘങ്ങൾ,
എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലൊഴുകുന്ന ശവമഞ്ചങ്ങൾ;
നീയെടുത്തു വീശുന്ന മിന്നൽപ്പിണരുകൾ
ഞാനാഹ്ളാദിക്കുന്ന നരകത്തിന്റെ പ്രതിഫലനങ്ങൾ.
*ഓവിഡിനെപ്പോലെ - ഓവിഡിനെ ആഗസ്റ്റസ് സീസർ അപരിഷ്കൃതമായ സിത്തിയായിലേക്കു നാടു കടത്തിയിരുന്നു; ഒരിക്കലും തീരാത്തതായിരുന്നു, തന്റെ സ്വർഗ്ഗമായ റോമിനെച്ചൊല്ലി കവിയുടെ വിലാപങ്ങൾ.
(പാപത്തിന്റെ പൂക്കൾ-82)
Horreur sympathique
De ce ciel bizarre et livide,
Tourmenté comme ton destin,
Quels pensers dans ton âme vide
Descendent? réponds, libertin.
— Insatiablement avide
De l'obscur et de l'incertain,
Je ne geindrai pas comme Ovide
Chassé du paradis latin.
Cieux déchirés comme des grèves
En vous se mire mon orgueil;
Vos vastes nuages en deuil
Sont les corbillards de mes rêves,
Et vos lueurs sont le reflet
De l'Enfer où mon coeur se plaît.
— Charles Baudelaire
Reflected Horror
From that sky, bizarre and livid,
Distorted as your destiny,
What thoughts into your empty soul
Descend? Answer me, libertine.
— Insatiably avid
For the dark and the uncertain,
I shall not whimper like Ovid
Chased from his Latin paradise.
Skies torn like the shores of the sea,
You are the mirror of my pride;
Your vast clouds in mourning
Are the black hearses of my dreams,
And your gleams are the reflection
Of the Hell which delights my heart.
— William Aggeler, The Flowers of Evil (Fresno, CA: Academy Library Guild, 1954)
No comments:
Post a Comment