ചെസ് വാ മിവോഷ് - നേർക്കുനേരെ

---

പുലർച്ചെ മഞ്ഞുറഞ്ഞ തുറസ്സിലൂടെ
കുതിരവണ്ടിയിൽ പോവുകയായിരുന്നു നാം.
ഇരുട്ടത്തൊരു പക്ഷി പറന്നുപൊങ്ങി.
പെട്ടെന്നൊരു മുയൽ വഴി മുറിച്ചുപാഞ്ഞു.
ഞങ്ങളിലൊരാളതിനെച്ചൂണ്ടി.
അതു വളരെപ്പണ്ടായിരുന്നു.
ഇരുവരിലാരുമിന്നില്ല. ആ മുയലോ,
ആ ചേഷ്ട കാണിച്ചയാളോ.
ഹാ, എന്റെ പ്രിയേ,
എവിടെയാണവർ,
എവിടെയ്ക്കാണവർ പോകുന്നത്,
ഒരു കൈയിളക്കം, ഒരു ചലനത്തിന്റെ രേഖ,
ചരൽക്കല്ലുകളുടെ കിരുക്കം.
ശോകം കൊണ്ടല്ല,
വിസ്മയം കൊണ്ടാണു ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത്.

(1936)

---

link to image

---