തലപ്പുകൾ കാണാത്തത്ര കിളരത്തിൽ മരങ്ങൾ.
അസ്തമയസൂര്യനരുണനാളങ്ങൾ കൊളുത്തുന്നു,
ഓരോ മരത്തലപ്പിലും, മെഴുതിരിക്കാലിലെന്നപോലെ.
ചുവട്ടിലൂടെ നടന്നുപോകുന്നു, വിരലോളം പോന്ന മനുഷ്യർ.
കണ്ണുകൾ നാമുയർത്തിപ്പിടിയ്ക്കുക, കൈകൾ കോർത്തുപിടിയ്ക്കുക,
ഈ പിണഞ്ഞ പുൽക്കാടിൽ നമുക്കു വഴി പിണയാതിരിക്കട്ടെ.
രാത്രി പൂക്കളെ അടച്ചുവയ്ക്കാൻ തുടങ്ങുകയായി,
ഓരോരോ ചായമായി മാനത്തു നിന്നൊഴുകുകയുമായി.
അവിടെ, അങ്ങു മുകളിലൊരു സദ്യവട്ടം. പൊന്നിന്റെ കുംഭങ്ങൾ,
ചെമ്പിന്റെ കോപ്പകളിൽ ചുവന്ന വീഞ്ഞു പകരുന്നു.
ഒരാകാശരഥമതാ, ഉപഹാരങ്ങളുമായിപ്പോകുന്നു,
അദൃശ്യരായ രാജാക്കന്മാർക്കായി, അഥവാ ധ്രുവതാരകൾക്കായി..
1 comment:
അവിടെ, അങ്ങു മുകളിലൊരു സദ്യവട്ടം. പൊന്നിന്റെ കുംഭങ്ങൾ,
ചെമ്പിന്റെ കോപ്പകളിൽ ചുവന്ന വീഞ്ഞു പകരുന്നു.
ഒരാകാശരഥമതാ, ഉപഹാരങ്ങളുമായിപ്പോകുന്നു,
അദൃശ്യരായ രാജാക്കന്മാർക്കായി, അഥവാ ധ്രുവതാരകൾക്കായി..
very nice...............
congratulations.................
Post a Comment