പനിനീർപ്പൂക്കളിത്ര വിളർത്തതെന്തേ?
ഹാ,പറയൂ, എന്റെ പ്രിയനേ, പറയൂ.
പച്ചപ്പുൽപ്പരപ്പിൽ നീലിച്ച വയലറ്റുക-
ളിത്രയും മൌനികളാവാനുമെന്തേ?
ഇത്രയും ശോകം കനത്ത സ്വരത്തിൽ
മാനത്തു വാനമ്പാടി പാടാനെന്തേ,
കാശിത്തുമ്പച്ചെടികളിൽ നിന്നും
വാടിയ പൂവിന്റെ മണമുയരാനെന്തേ?
പാടത്തിനു മേൽ വെയിലു വീഴുന്ന-
തിത്ര തണുത്തും വിളറിയുമാവാനെന്തേ?
മണ്ണൊരു ശവമാടം പോലെ
ശൂന്യവും ത്യക്തവുമാവാനെന്തേ?
ഞാനിത്ര ദുഃഖിതയാവാനെന്തേ?
എന്റെ പ്രിയനൊന്നു മിണ്ടില്ലേ?
ഹാ, പറയൂ, എന്റെ പ്രാണനും പ്രാണനേ,
നീയെന്നെ കൈവെടിഞ്ഞതെന്തേ?
No comments:
Post a Comment