ബോദ്‌ലെയെർ - ധ്യാനം

---

ഇനിയൊന്നടങ്ങൂ, ശോകമേ, നിന്റെ നൈരാശ്യമടക്കിവയ്ക്കൂ,
രാത്രിയ്ക്കായാർത്തിപ്പെട്ടതല്ലേ നീ? അതിതാ, വന്നിറങ്ങുകയായി;
ചിലർക്കു ശാന്തിയും ചിലർക്കാധികളും വാഗ്ദാനം ചെയ്തുകൊ-
ണ്ടന്ധകാരത്തിന്റെ പടുത കൊണ്ടതു നഗരത്തെ മൂടുകയായി.

വിശന്ന മൃഗങ്ങൾ പോലെ മ്ളേച്ഛരായ മനുഷ്യപ്പറ്റം
ഉഗ്രപീഡക,നാനന്ദത്തിന്റെ നിർദ്ദയപ്രഹരങ്ങൾക്കു കീഴിൽ
നശ്വരസുഖങ്ങളുടെ പാടത്തു നിന്നവർ കുറ്റബോധങ്ങൾ കൊയ്തെടുക്കട്ടെ,
ശോകമേ, കൈ പിടിയ്ക്കൂ, ഇവിടെ നിന്നു വഴി മാറിപ്പോവുക നാം.

നോക്കൂ, ആകാശത്തിന്റെ മട്ടുപ്പാവിൽ നിന്നു താഴേക്കു നോക്കുന്നു,
പിഞ്ഞിയ, പഴകിയ മേലുടുപ്പുകളുമണിഞ്ഞു പൊയ്പ്പോയ വർഷങ്ങൾ;
തെളിഞ്ഞ മന്ദഹാസവുമായി കയങ്ങളിൽ നിന്നു നഷ്ടബോധമുയരുന്നു.

ഒരു കമാനത്തിന്റെ ചുവട്ടിൽ അസ്തമയസൂര്യനുറക്കമായി.
കിഴക്കു നിന്നു പടിഞ്ഞാറേക്കു വലിച്ചിടുന്ന ശവക്കോടി പോലെ
കേൾക്കൂ, പ്രിയേ, മൃദുപാദപതനത്തോടെ രാത്രി വന്നെത്തുന്നതും.

---

Recueillement

Sois sage, ô ma Douleur, et tiens-toi plus tranquille.
Tu réclamais le Soir; il descend; le voici:
Une atmosphère obscure enveloppe la ville,
Aux uns portant la paix, aux autres le souci.

Pendant que des mortels la multitude vile,
Sous le fouet du Plaisir, ce bourreau sans merci,
Va cueillir des remords dans la fête servile,
Ma Douleur, donne-moi la main; viens par ici,

Loin d'eux. Vois se pencher les défuntes Années,
Sur les balcons du ciel, en robes surannées;
Surgir du fond des eaux le Regret souriant;

Le soleil moribond s'endormir sous une arche,
Et, comme un long linceul traînant à l'Orient,
Entends, ma chère, entends la douce Nuit qui marche.

— Charles Baudelaire

Meditation

Be quiet and more discreet, O my Grief.
You cried out for the Evening; even now it falls:
A gloomy atmosphere envelops the city,
Bringing peace to some, anxiety to others.

While the vulgar herd of mortals, under the scourge
Of Pleasure, that merciless torturer,
Goes to gather remorse in the servile festival,
My Grief, give me your hand; come this way

Far from them. See the dead years in old-fashioned gowns
Lean over the balconies of heaven;
Smiling Regret rise from the depths of the waters;

The dying Sun fall asleep beneath an arch, and
Listen, darling, to the soft footfalls of the Night
That trails off to the East like a long winding-sheet.

— William Aggeler, The Flowers of Evil (Fresno, CA: Academy Library Guild, 1954)

Meditation

Be good, my Sorrow: hush now: settle down.
You sighed for dusk, and now it comes: look there!
A denser atmosphere obscures the town,
To some restoring peace, to others care.

While the lewd multitude, like hungry beasts,
By pleasure scourged (no thug so fierce as he!)
Go forth to seek remorse among their feasts —
Come, take my hand; escape from them with me.

From balconies of sky, around us yet,
Lean the dead years in fashions that have ceased.
Out of the depth of waters smiles Regret.

The sun sinks moribund beneath an arch,
And like a long shroud rustling from the East,
Hark, Love, the gentle Night is on the march.

— Roy Campbell, Poems of Baudelaire (New York: Pantheon Books, 1952)

---

link to image

---