പ്രായമായവൾ
ഞാൻ പ്രാർത്ഥനകളുരുവിട്ടതിതിനോ,
തേങ്ങിയതും ശപിച്ചതും കോണിപ്പടിയിൽ തൊഴിച്ചതുമിതിനോ,
ഒരു പാത്രം പോലൊരു വീട്ടുജന്തുവാകാൻ,
എട്ടരമണിയ്ക്കു കൃത്യം വിളക്കണച്ചുകിടക്കാൻ?
ശലഭം
പൂമ്പാറ്റകൾ, വെള്ളയും നീലയും നിറത്തിൽ,
നാമൊരുമിച്ചിന്നലയുന്ന ഈ വയലിൽ.
നിന്റെ കരം ഗ്രഹിക്കാനൊന്നനുവദിക്കൂ,
മരണം വരുമല്ലോ, ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ.
നാമറിഞ്ഞുവച്ച കാര്യങ്ങളൊന്നൊഴിയാതെ
ആ മുഹൂർത്തത്തിൽ വെറും ചാരമാവും,
അല്പായുസ്സായ ആ പൂമ്പാറ്റയെ നോക്കൂ,
പൂവിൽ നിന്നവൻ ഞാന്നുകിടക്കുന്നതും.
നിന്റെ കരം ഗ്രഹിക്കാനൊന്നനുവദിക്കൂ.
ആകാശത്തുദയമാവുന്ന നേരം വരെ
നിന്നെയോമനിക്കാനൊന്നനുവദിക്കൂ.
ഞാൻ നേരുള്ളവളോ, മറിച്ചോ ആവട്ടെ,
മരണം വരുമല്ലോ, ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ.
No comments:
Post a Comment