വീസ്വാവാ സിംബോഴ്സ്ക - സന്തുഷ്ടപ്രണയം

Photograph: Rex Features/Courtesy Everett Collection

---

സന്തുഷ്ടപ്രണയം. അതു സ്വാഭാവികമാണോ,
അതു ഗൌരവമുള്ളതാണോ, അതു പ്രായോഗികമാണോ?-
സ്വന്തമായൊരു ലോകത്തൊതുങ്ങിക്കൂടിയ രണ്ടു പേരെക്കൊണ്ട്
ലോകത്തിനെന്തു പ്രയോജനം?

പ്രത്യേകിച്ചൊരു കാരണമില്ലാതെ ഒരുന്നതപീഠത്തിൽ പ്രതിഷ്ഠിക്കപ്പെട്ടവർ,
കോടിക്കണക്കിനായ ആൾക്കാരിൽ നിന്ന് വെറും ഭാഗ്യം കൊണ്ടു മാത്രം നറുക്കു വീണവർ,
അതങ്ങനെയേ വരൂ എന്നു പക്ഷേ സ്വയം അത്രയ്ക്കുറപ്പായവർ-
എന്തിനുള്ള പ്രതിഫലമായി? ഒന്നിനുമല്ല.
എങ്ങുനിന്നുമല്ലാതെ ഒരു വെളിച്ചം വന്നുവീഴുന്നു-
എന്തുകൊണ്ടതീരണ്ടു പേരിൽ, മറ്റാരിലുമല്ലാതെ?
അതൊരു നീതിനിഷേധമല്ലേ? അതെ.
ഇത്രകാലമെടുത്തു നാം കെട്ടിപ്പൊക്കിയ പ്രമാണങ്ങൾക്കു വിരുദ്ധമല്ലേ,
നമ്മുടെ സദാചാരതത്വങ്ങളെ താഴേക്കു വലിച്ചെറിയലല്ലേ?
രണ്ടു കണക്കിലും അതെ.

ആ സന്തുഷ്ടരായ രണ്ടുപേരെ ഒന്നു നോക്കൂ.
അവർക്കതൊന്നു മറച്ചുപിടിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്തുകൂടേ,
തങ്ങളുടെ സുഹൃത്തുക്കളുടെ സന്തോഷത്തിനായി
ഒരല്പം വിഷാദം അഭിനയിക്കുകയെങ്കിലും ചെയ്തുകൂടേ അവർക്ക്!
എന്താണവരുടെ ചിരി- ധിക്കാരമല്ലേ അത്.
അവരുടെ ഭാഷ- അതു പൊട്ടത്തരമല്ലെന്നതു വെറും  തോന്നലല്ലേ?
അവരുടെ കൊച്ചുകൊച്ചാഘോഷങ്ങൾ, അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ,
അന്യോന്യബാദ്ധ്യതകളുടെ വിപുലാചരണങ്ങൾ-
പുറംതിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് മനുഷ്യവർഗ്ഗത്തിനെതിരായി
അവരെന്തോ ഒപ്പിക്കുകയാണെന്നതു തീർച്ച!

മറ്റുള്ളവരും ഇവരുടെ പാത പിന്തുടരുകയാണെങ്കിൽ
കാര്യങ്ങൾ എവിടെച്ചെന്നവസാനിക്കും?
മതവും കവിതയും പിന്നെന്തിനെ ആശ്രയിക്കും?
ഓർക്കാനെന്തുണ്ടാവും, ത്യജിക്കാനെന്തുണ്ടാവും?
അതിരുകൾക്കുള്ളിലൊതുങ്ങാനാരുണ്ടാവും?

സന്തുഷ്ടപ്രണയം. അങ്ങനെയൊന്നു ശരിക്കും ആവശ്യമാണോ?
സാമാന്യയുക്തി നമ്മെ ഉപദേശിക്കുന്നത് അതിനെ ഉപായത്തിലങ്ങു വിട്ടുകളയാനാണ്‌,
ജീവിതത്തിന്റെ ഉന്നതവൃത്തങ്ങളിൽ നടന്ന ഒരപവാദം പോലെ.
ചുണക്കുട്ടന്മാരായ കുഞ്ഞുങ്ങൾ പിറക്കാൻ അതിന്റെ സഹായം വേണമെന്നില്ല.
ഒരു കോടി കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാലും അതു ഭൂമി നിറയ്ക്കാനും പോകുന്നില്ല;
അത്രയ്ക്കപൂർവമാണത്.

സന്തുഷ്ടപ്രണയത്തെക്കുറിച്ചറിയാത്തവർ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കട്ടെ,
അങ്ങനെയൊരു വസ്തു ലോകത്തില്ലെന്ന്.

സ്വന്തം ജീവിതവും മരണവും അല്പം കൂടി അനായാസമാവാൻ
ആ വിശ്വാസം അവരെ സഹായിച്ചുവെന്നാവാം.

---

“A Happy Love”

A happy love. Is it normal,
is it serious, is it profitable --
what use to the world are two people
who have no eyes for the world?
Elevated each for each, for no apparent merit,
by sheer chance singled out of a million, yet convinced
it had to be so -- as reward for what? for nothing;
the light shines from nowhere --
why just on them, and not on others?
Is this an offense to justice? Yes.
Does it violate time-honored principles, does it cast
any moral down from the heights? It violates and casts down.
Look at the happy couple:
if they'd at least dissemble a bit,
feign depression and thereby cheer their friends!
Hear how they laugh -- offensively.
And the language they speak -- it only seems to make sense.
And all those ceremonials, ceremonies,
those elaborate obligations toward each other --
it all looks like a plot behind mankind's back!
It's even hard to foresee how far things might go
if their example could be followed.
What could religions and poetries rely on,
what would be remembered, what abandoned,
who would want to keep within the bounds.
A happy love. Is it necessary?
Tact and common sense advise us to say no more of it
than of a scandal in Life's upper ranks.
Little cherubs get born without its help.
Never, ever could it populate the earth,
for it happens so seldom.
Let people who know naught of happy love
assert that nowhere is there a happy love.
With such faith, they would find it easier to live and to die.

---