പുതിയൊരു നക്ഷത്രത്തെ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു.
എന്നതിനർത്ഥം ലോകത്തിനു തിളക്കം കൂടിയെന്നോ,
നമുക്കില്ലാതിരുന്നതൊന്നു കിട്ടിയെന്നോ അല്ല.
വലുപ്പമുള്ളതും വിദൂരവുമാണീ നക്ഷത്രം,
അത്ര ദൂരത്തായതിനാൽ ചെറുതായത്,
അതിലും ചെറുതായ പലതിനെക്കാളും
ചെറുതായി കാണപ്പെടുന്നത്.
അതിനാലാശ്ചര്യപ്പെടേണ്ട,
നേരമുണ്ടായതു കൊണ്ടുമാത്രമാണു
നമുക്കതിൽ ആശ്ചര്യം തോന്നുന്നതെന്നതിൽ.
നക്ഷത്രത്തിന്റെ പ്രായം, പിണ്ഡം, സ്ഥാനം-
ഇതൊക്കെ ഒരു ഗവേഷണപ്രബന്ധത്തിനു
മതിയായ വിഷയമായെന്നു വരാം,
ആകാശത്തോടടുത്ത പരിമിതവൃത്തങ്ങളിൽ
മിതമായൊരു വീഞ്ഞുസൽക്കാരത്തിനും:
വാനനിരീക്ഷകൻ, ഭാര്യ, ബന്ധുക്കൾ, സഹപ്രവർത്തകർ,
അനൌപചാരികമായ ഒരു കൂടിച്ചേരൽ,
വേഷത്തിൽ നിഷ്കർഷകളൊന്നുമില്ലാതെ,
തറയോടു പാകിയൊരു സൌഹൃദാന്തരീക്ഷത്തിൽ
മണ്ണിനോടു ബന്ധപ്പെട്ട സല്ലാപങ്ങൾ.
അതൊരാശ്ചര്യനക്ഷത്രം,
അതൊരു കാരണമാകുന്നില്ല പക്ഷേ,
നമ്മോടെത്രയോ അടുത്ത സ്ത്രീജനങ്ങൾക്കായി
ഒരു പാനോപചാരം നടത്തുന്നതിൽ.
ഇതൊരപ്രധാനനക്ഷത്രം,
അതൊരു സ്വാധീനവും ചെലുത്താൻ പോകുന്നില്ല,
കാലാവസ്ഥയിൽ, ഫാഷനിൽ, കളിയുടെ അന്തിമഫലത്തിൽ,
സർക്കാരുകളുടെ മാറ്റങ്ങളിൽ, വരുമാനത്തിൽ, മൂല്യസംഘർഷങ്ങളിൽ.
പ്രചാരവേലകളിലോ ഘനവ്യവസായങ്ങളിലോ
അതിനൊരു പ്രഭാവവും ചെലുത്താനില്ല.
സമ്മേളനമേശകളിൽ അതു വീണു പ്രതിഫലിക്കുന്നില്ല.
ആയുസ്സിന്റെ എണ്ണപ്പെട്ട ദിനങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തിൽ
എണ്ണത്തിൽ കവിഞ്ഞതുമാണത്.
ആരൊക്കെ ഏതൊക്കെ നക്ഷത്രത്തിലാണു പിറന്നതെന്നോ,
ഇനി അല്പനേരം കഴിഞ്ഞ് ഏതൊക്കെ നക്ഷത്രത്തിലാണു മരിക്കാൻ പോകുന്നതെന്നോ
ചോദിച്ചിട്ടെന്തു കാര്യം.
പുതിയതൊന്ന്.
“അതെവിടെയാണെന്നെങ്കിലുമൊന്നു പറയൂ.”
“അരികടർന്ന ആ നരച്ച മേഘത്തിനും
ഇടത്തുള്ള ആ അക്കേഷ്യാക്കൊമ്പിനുമിടയിലൂടൊന്നു നോക്കൂ.”
“അതാണല്ലേ!” ഞാൻ പറയുന്നു.
Surplus
A new star has been discovered,
which doesn’t mean it’s gotten any brighter
or something missing has been gained.
The star is large and distant,
so distant, that it’s small,
even smaller than others
a lot smaller than itself.
Surprise would be nothing surprising
if we only had time for it.
Star’s age, star’s mass, star’s position,
all of that may be enough
for one doctoral thesis
and a modest glass of wine
in the circles close to the sky:
an astronomer, his wife, relatives, and colleagues,
a casual ambience, no dress code,
local topics fuel a down-to-earth conversation
and people are munching on terra chips.
A wonderful star,
but that’s still no reason
not to drink to the ladies,
incomparably closer.
Star without consequences.
Without influence on weather, fashion, the score of the game,
changes in government, income, or the crisis of values.
Why need we ask
under how many stars someone is born
and under how many stars they die a little while later?
A new one.
“At least show me where it is.”
“Between the edge of that jagged grayish cloud
and the twig of that locust tree on the left.”
“Oh,” I say.
Szymborska, Wislawa. Miracle Fair. Trans. Joanna Trzeciak. New York: Norton, 2002.
No comments:
Post a Comment