നെരൂദ- മരിക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകൾക്കു മേൽ നിന്റെ കൈകളുണ്ടാവണം...

മരിക്കുമ്പോൾ കണ്ണുകൾക്കു മേൽ നിന്റെ കൈകളുണ്ടാവണം,
നിന്റെയരുമക്കൈകളവയുടെ വെളിച്ചവും ധാന്യവും
ഇനിയൊരിക്കൽക്കൂടിയെനിക്കുമേൽ വിതറണം:

എന്റെ വിധി മാറ്റിയെഴുതിയ മാർദ്ദവം ഞാനറിയണം.

നിന്നെക്കാത്തു ഞാനുറങ്ങുമ്പോൾ നീ ജീവിച്ചുപോകണം.
കാറ്റിന്റെ മർമ്മരങ്ങൾ നിന്റെ കാതുകൾ കേൾക്കണം,
ഒരുമിച്ചു നാം സ്നേഹിച്ച കടലു  നീ മണക്കണം,
നാം നടന്ന പൂഴിമണ്ണിൽ പിന്നെയും നടന്നുപോകണം.

ഞാൻ സ്നേഹിച്ചതൊക്കെയുമിനിയും ജീവനോടിരിക്കണം,
ഏതിനും മേൽ ഞാൻ സ്നേഹിച്ച, ഞാൻ സ്തുതിച്ച പുഷ്പമേ,
വാടാതെ, കൊഴിയാതെ നീയുല്ലസിച്ചു നില്ക്കണം:

എന്റെ പ്രണയം വഴികാട്ടുമിടത്തെല്ലാം നീയെത്തട്ടെയങ്ങനെ,
നിന്റെ മുടിയിഴകളിൽ യാത്ര പോകട്ടെയെന്റെ നിഴലങ്ങനെ,
എന്റെ പാട്ടിനു നിമിത്തമിന്നതെന്നാളുകൾ കാണട്ടെയങ്ങനെ.

---

(പ്രണയഗീതകം-89)

---

link to image

---