കഠിനമീ രാത്രികൾ ദൈവമേ.
എന്നുമുണ്ടുറക്കം വരാത്ത ചില ജീവികൾ.
നിന്നെക്കാണാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കുമവർ.
ഇരുട്ടത്തവർ തപ്പിത്തടയുന്നതു നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ?
വീണുവീണുപോവുമ്പോളവർ കരഞ്ഞുവിളിക്കുന്നതു
നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ?
കേട്ടിരിക്കും നീ;
അവർ നിലവിളിയ്ക്കുന്നതത്രയുച്ചത്തിൽ.
അവർ കടന്നുപോകുന്നതെന്റെ പടിയ്ക്കലൂടെ.
എവിടെ നീ?
ആരെ കൂട്ടിനു വിളിയ്ക്കും ഞാൻ,
രാത്രിയിലുമിരുണ്ടയിരുട്ടിനുടമയെയല്ലാതെ,
ഒരു വിളക്കുമില്ലാതുണർന്നിരിക്കുന്നവനെയല്ലാതെ,
ഭീതി തീണ്ടാത്തൊരുവനെയല്ലാതെ-
ആഴങ്ങളിലുള്ളവനേ,
എനിക്കു വിശ്വാസം നിന്നെ,
ഭൂഗർഭത്തിൽ നിന്നു മരങ്ങളായി നീ കുതികൊള്ളുന്നു,
ഞാൻ തല കുനിക്കുമ്പോൾ
മണ്ണിന്റെ വാസനയായി നീയുയരുന്നു.
ദൈവത്തിനുള്ള സ്നേഹഗീതങ്ങൾ
1 comment:
മണ്ണിന്റെ വാസനയായി നീയുയരുന്നു....
Post a Comment