സ്ബിഗ്നിയെവ്‌ ഹെര്‍ബെര്‍ട്ട് - ശ്രീമാന്‍ കോജിറ്റോ

---

ശ്രീമാൻ കോജിറ്റോവിന്റെ ഗർത്തം

---

വീട്ടിനുള്ളിൽ സുരക്ഷിതനാണയാൾ

എന്നാൽ ശ്രീമാൻ കോജിറ്റോ
പ്രഭാതസവാരിക്കിറങ്ങുമ്പോൾ
വാതിൽപ്പടിയ്ക്കു പുറത്തായി
അയാളുടെ കണ്ണിൽപ്പെടുന്നു- ഗർത്തം

ഇതു പാസ്ക്കലിന്റെ ഗർത്തമല്ല
ദസ്തയേവ്സ്കിയുടെ ഗർത്തമല്ല
ഈ ഗർത്തം
ശ്രീമാൻ കോജിറ്റോവിന്റെ അളവിനൊപ്പിച്ചത്

ആഴമറിയാത്ത പകലുകൾ
ഭീതി വേട്ടയാടുന്ന പകലുകൾ

നിഴലു പോലതയാളുടെ പിന്നാലെ ചെല്ലുന്നു
ബേക്കറിയിൽ അതു പുറത്തു കാത്തുനിൽക്കുന്നു
പാർക്കിൽ അയാൾ പത്രം വായിക്കുമ്പോൾ
അയാളുടെ ചുമലിനു മുകളിലൂടെ അതും വായിക്കുന്നു

വരട്ടുചൊറി പോലൊരു ശല്യം
നായയെപ്പോലെ സ്നേഹമുള്ളത്
അയാളുടെ തലയും കൈകാലുകളും
വിഴുങ്ങാനാഴം പോരാത്തതും

ഒരുവേളയൊരുനാൾ
ഗർത്തം തൂർന്നുവെന്നാകാം
ഗർത്തം വളർച്ച മുറ്റിയെന്നും
ഗൗരവപ്പെട്ടുവെന്നുമാകാം

എന്തു വെള്ളമാണതു കുടിക്കുന്നതെന്നും
ഏതു ധാന്യമാണതു
തിന്നുന്നതെന്നുമറിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിൽ
ഒരു പിടി മണ്ണെടുത്തിട്ട്
ശ്രീമാൻ കോജിറ്റോവിന്‌
അതു മൂടാമായിരുന്നു
അയാൾ അതു ചെയ്യുന്നില്ല

അതിനാൽ
വീട്ടിനുള്ളിലേക്കു കയറുമ്പോൾ
വാതിൽപ്പടിയ്ക്കു പുറത്ത്
അയാൾ ഗർത്തത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നു
ഒരു പഴന്തുണിക്കഷണം കൊണ്ട്
കരുതിക്കൂട്ടി അതിനെ മൂടിയിടുന്നു

---

ശ്രീമാൻ കോജിറ്റോ താൻ ജനിച്ച നാട്ടിലേക്കു തിരിച്ചുപോകാൻ ആലോചിക്കുന്നു

---

ഞാൻ അവിടെക്കു മടങ്ങിച്ചെന്നാൽ
ഒന്നുമുണ്ടാവില്ല കണ്ടെടുക്കാൻ
എന്റെ പഴയ വീടിന്റെ ഒരു നിഴൽ
കുട്ടിക്കാലത്തെ മരങ്ങൾ
ഇരുമ്പുഫലകം തറച്ച ഒരു കുരിശുരൂപം
ജപിച്ചും കൊണ്ടു ഞാനിരുന്ന ബഞ്ച്
ഞങ്ങൾക്കു സ്വന്തമായ യാതൊന്നും

ശേഷിച്ചതൊരു കൊടിത്തറ മാത്രം
ചോക്കു കൊണ്ടൊരു വൃത്തവുമായി
ഒറ്റക്കാലിൽ ഞാൻ നിൽക്കുന്നു
ചാടുന്നതിനു മുമ്പുള്ള നിമിഷം

പ്രായമേറിയിട്ടും
മുതിരുന്നില്ല ഞാൻ
തലയ്ക്കു മേൽ
ഗ്രഹങ്ങളുടെയും യുദ്ധങ്ങളുടെയും കലാപം

മദ്ധ്യത്തിൽ ഞാൻ
ഒരു സ്മാരകം പോലെ
ഒറ്റക്കാലിൽ
സമാപ്തിയിലേക്കുള്ള കുതിപ്പിനു മുമ്പ്

ചോക്കുവൃത്തം തുരുമ്പിക്കുന്നു
പഴകിയ ചോര പോലെ
അതിനു ചുറ്റും ചാരം
കൂമ്പാരം കൂടുന്നു
കൈയുയരത്തിൽ
വായുയരത്തിൽ

---