റില്‍ക്കെ - ദൈവത്തിനുള്ള സ്നേഹഗീതങ്ങൾ- 1

---

ആരും ജീവിക്കുന്നില്ല
അവനവന്റെ ജീവിതം.

ബാല്യം മുതലേ വേഷച്ഛന്നരായി,
ഒച്ചകളിൽ നിന്നും, പേടികളിൽ നിന്നും,
കൊച്ചുകൊച്ചുസന്തോഷങ്ങളിൽ നിന്നും
അടുക്കും മുറയുമില്ലാതെ സഞ്ചയിച്ചും
നാം മുതിരുന്നു, മുഖംമൂടികളെപ്പോലെ.

ഒരുനാളും നാവെടുക്കുന്നില്ല
നമ്മുടെ തനിമുഖം.

എവിടെയോ ഉണ്ടാവണം ചില പണ്ടകശാലകൾ,
ഈ ജീവിതങ്ങളൊക്കെക്കൂടി
കൊണ്ടുപോയിത്തള്ളുന്നിടം,
പടച്ചട്ടകൾ പോലെ,
പഴയ വണ്ടികൾ പോലെ,
ചുമരുകളിൽ അഴഞ്ഞുതൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന
കുപ്പായങ്ങൾ പോലെ.

വഴികൾ നീളുന്നതുമവിടെയ്ക്കാകാം,
ജീവിക്കാത്ത ജിവിതങ്ങളുടെ കലവറയിലേക്ക്.

II,12

---

link to image

---