റിൽക്കെ - ബുദ്ധൻ

നിശ്ശബ്ദതയും വിദൂരതയുമാണവനു കേൾവിപ്പെടുന്നതെന്നപോലെ.
കാതോർക്കുന്നില്ല നാം. നാമൊന്നും കേൾക്കുന്നുമില്ല.
നക്ഷത്രമാണവൻ. നമുക്കു കണ്ണില്പ്പെടാതെ
ഭ്രമണം ചെയ്യുകയാണന്യനക്ഷത്രങ്ങളവനെ.


സർവസ്വമാണവൻ. നമുക്കു നിയോഗം
അവന്റെ കണ്ണില്പ്പെടാനൂഴം കാത്തു നില്ക്കയോ?
അവനു മുന്നിൽ നാം സാഷ്ടാംഗം കിടന്നാലും
പൂച്ചയെപ്പോലകന്നവനാണവൻ, അനക്കമറ്റവനുമാണവൻ.


അവന്റെ കാല്ക്കലേക്കു നമ്മെ പായിച്ചതേതൊന്നോ,
അതവന്റെയുള്ളിൽ ഭ്രമണം ചെയ്യുന്നു യുഗങ്ങളായി.
ജീവിതം നമ്മെപ്പഠിപ്പിച്ചതൊക്കെയവനു തുച്ഛം,
നമുക്കു നിഷേധിച്ച ജ്ഞാനമാണവനു ജീവിതം.


പുതിയ കവിതകൾ - 1907


(വിഖ്യാതശില്പിയായ റോദാങ്ങിന്റെ ഉദ്യാനത്തിലെ ഒരു ബുദ്ധപ്രതിമയെക്കുറിച്ചെഴുതിയത്. താൻ ഭക്തിയോടെ കണ്ടിരുന്ന ആ ശില്പിയുടെ പ്രതിഭയ്ക്കുള്ള പ്രണാമം കൂടിയാണിത്.)