ഞാനൊരുനാളുമുരിയാടാത്ത ഗാനം,
എന്റെ നാവിൻ തുമ്പിലതു വീണുറക്കമായി.
ഒരു കോളാമ്പിപ്പൂവിനുള്ളിലൊരു
മിന്നാമിന്നിയൊന്നു കണ്ണുചിമ്മി,
ഒരു നിലാവിന്റെ കതിരു കൊണ്ടു
പുഴയെത്തോണ്ടുകയായിരുന്നു ചന്ദ്രൻ.
ആ നേരമത്രേ,
ഒരുനാളും ഞാനുരിയാടാത്ത ഗാനത്തെ
ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടതും.
വിദൂരത്തു നിന്നൊഴുകിയെത്തുന്ന
ചുണ്ടുകൾ നിറഞ്ഞ ഗാനം.
തണലത്തലസം കഴിച്ച
നേരം നിറഞ്ഞ ഗാനം.
എന്നും പകൽനേരമായ മാനത്ത്
തുടിയ്ക്കുന്ന നക്ഷത്രങ്ങളുടെ ഗാനം.
(വെർലൈൻ - ഫ്രഞ്ചുകവി; കൗമാരത്തിൽ ലോർക്കയുടെ ആത്മീയസഹയാത്രികൻ.)
No comments:
Post a Comment