നെരൂദ-അവളോടൊപ്പം

 

ഇതു ദുരിതകാലം.
എന്നെക്കാത്തു നില്ക്കുക.
ഓജസ്സോടെ നാമതു ജീവിച്ചുതീർക്കും.
നിന്റെ കുഞ്ഞുകൈയെനിക്കു തരൂ:
ഒരുമിച്ചുയരും, സഹിക്കും നാം,
അനുഭവിക്കും നാ,മാഹ്ളാദിക്കും.

പാറക്കെട്ടിൽ, പരുക്കൻ ഗുഹകളിൽ
മുള്ളു തറയ്ക്കുമിടങ്ങളിൽ
പണ്ടു ജീവിച്ച ജോഡികളാവുന്നു
വീണ്ടും നാം.
ഇതു ദുരിതകാലം.
കൂടയും കൂന്താലിയുമായി,
നിന്റെ ചെരുപ്പും, നിന്റെയുടുപ്പുമായി
എന്നെക്കാത്തു നില്ക്കുക.

നമുക്കു വേണമന്യോന്യം,
പൂ പറിക്കാൻ മാത്രമല്ല,
തേനെടുക്കാൻ മാത്രമല്ല-
നമുക്കു നമ്മുടെ കൈകൾ വേണം,
തീ പൂട്ടാൻ, കഴുകാനും.
അനന്തതയ്ക്കു നേർനില്ക്കട്ടെ
നമ്മുടെ ദുരിതകാലമങ്ങനെ,
നാലു കണ്ണുകളും, നാലു കൈകളുമായി.