എനിക്കു വേണ്ടതെന്തെന്നെനിക്കറിയാമായിരുന്നെങ്കിൽ!
നീയെന്റെ വഴി മുട്ടി നില്ക്കുന്നു,
ഇടം വലം വിടുന്നുമില്ലെന്നെ നീ.
മൂക്കുകയറിൽ പിടിച്ചൊരു വഴിയ്ക്കു വലിയ്ക്കുന്നു നീ,
പിന്നെ മറുവഴിയ്ക്കും വലിയ്ക്കുന്നു.
കരുണയറ്റതാണേ നിന്റെയീ നടപടി പ്രിയനേ!
പറയുന്നതവിടുന്നു കേൾക്കുന്നുമുണ്ടോ?
ആവലാതിപ്പെടലിന്റെ ഈ രാത്രിയെന്നു തീരുമോ?
നിന്റെ മുന്നിൽ പകയ്ച്ചുപോകുന്നതെന്തു ഞാൻ,
കാതരപ്പെടുന്നതും?
ആയിരങ്ങളാണു നീ, ഒന്നേയൊന്നും.
ഉരിയാട്ടമില്ലാത്തവൻ നീ,
സ്ഫുടവാക്കും.
നിന്റെ പേരു വസന്തം.
നിന്റെ പേരു മദിര.
നിന്റെ പേരു തന്നെ
അതിന്റെയോക്കാനവും!
എന്റെ സംശയങ്ങൾ നീ,
കണ്ണുകൾക്കു മുന്നിലെ പ്രകാശബിന്ദുക്കളും നീ.
കാണുന്നതു കാണുന്നതൊക്കെ നീയായിട്ടും
എവിടെ നീയെന്നലയുകയുമാണു ഞാൻ.
അവിടെയ്ക്കു ഞാനെത്തുമോ?
പുള്ളിമാൻ സിംഹത്തിനു മേൽ ചാടിവീഴുമവിടെ,
ഞാൻ തിരഞ്ഞുപോകുന്നവൻ
എന്നെത്തിരഞ്ഞുവരുമവിടെ?
എത്രനേരമായി കൊട്ടുന്നു
ഈ ചെണ്ടയുമീ വാക്കുകളും!
തോലു പൊളിഞ്ഞു രണ്ടും വീഴട്ടെ
അതാതിന്റെ മൗനത്തിൽ.
1 comment:
nannaayi
Post a Comment